Kafası karışık bir asrın ardından
Arta kalanları toparlamaya çalışıyordu yaratılanlar
Tanrının durum ağırdı.
Çocuklar Hu'layarak ağlıyor
Analar Uhlayarak bağırıyordu
Azrail öfkeliydi,
İş yükü artmış, mental gücünü yitirmişti.
Zalimlik arşa uzanmıştı
'İblis haklı mıydı'
Zamandan yana münezzeh olan melek düşündü;
Yöneldiği insan için terk ettiği arkadaşını.
Fesat her yeri sarmıştı
İblis gibi aciz bir kul
İnsanın şeytanlarına patronluk yapamazdı..
Ve düşündü tüm yaratılmış olanların en acizinin aslında ademler olduğunu..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ve inandı Tanrı..
General Fictionİnsanlar, cinler, şeytanlar ve melekler suskunluk içindeydi!.. Evrendeki anlamsız sessizlik gittikçe büyüyordu... Karanlık bir çağda verilen, bir iç savaş... Tanrı hasta! Tanrı ölüyor! ... Ölüm döşeğindeki Tanrı düşündü.. Ve düşündü Tanrı, düşünme...
