Koptuk kalıyoruz..
Kalakalmışlığımızın ortasında dondu kopukluklarımız
Başka türlü bir yer varmak istediğimiz..
Bir ağrı kopumda..
Bir ağrı ki sanki bir temaşa(!)
Seyrine doyulamadığım bir anımın ortasında koptu yine bir fırtına..
Dönmek mümkün mü artık, dönmek ?
Bir kop bağlanmış omuzlarıma..
Yavaş yavaş çekiyorum..
Kop etti, yüreğim..
Ağırlığımca kopuyor bağlantılarım.
Tüm koyulmuşlar bir bir koparken yaşamdan
yolun ortasında inecek gibi..
Sanki bir dağın kopuna koyulmuş gibi umutlar
yolun sonunda çıkacakmış gibi..
Kopamadıklarımız..
Kopamayışlarımız..
Kalakalmışlığımız..
...
Sahi nerde kalmıştık Tanrım ?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ve inandı Tanrı..
General Fictionİnsanlar, cinler, şeytanlar ve melekler suskunluk içindeydi!.. Evrendeki anlamsız sessizlik gittikçe büyüyordu... Karanlık bir çağda verilen, bir iç savaş... Tanrı hasta! Tanrı ölüyor! ... Ölüm döşeğindeki Tanrı düşündü.. Ve düşündü Tanrı, düşünme...
