Tahmin etmişsinizdir. Okulda kitlendiğim,agzımın suyunun aktığı çocuk vardı karşımda. Allahım nasıl tesadüftü bu! Gözlerim parlıyordu. Alara ise sarhos olmustu. Barda terör estiriyordu sanki. Herşeyi berbat edecekti. Ona bakmaktan çocuğu kesemiyordum bile. Alara'yı kendine getirmek için herşeyi deniyordum ama sonuç gene aynıydı. En sonunda;
"Yeter Alara kendine gel" diye çıkışmıştım. Gerçi onun suçu yoktu. Niye buraya gelmiştik ki. Tanımadıgım çocuk için en yakın arkadasıma kötü davranmıstım. Hemen olayı toparlayıp;
"Hadi gidelim Alara " demiştim. Tam kalkmıştık ki sarkıntılık yapan biri gelmişti. Zorla yakınlasmaya calısıyordu. Alara kendinde olmadıgı için çocuga dogru gidiyordu. Ben ise defalarca Alara'yı alıp,çocuga git diye bagırıyordum. Çocuk elimden tutmuştu. Bagırmaya basladım. İçtiğim içkiyi kafasında parcalamıstım ki çocuk yere düşünce arkadasları gelip tekrar kavga çıkartmaya calıstı. Şok olmuştum. Nasıl bir cesaretti bu. Tam arkadaşından biri tokat atıcakken,okuldaki o çocuk gelip beni kurtarmıştı. İçim çok tuhaftı. Olaylar yüzünden üzülmelimiydim? Yoksa içimde kelebekler ucuran o cocuk beni kurtardı diye sevinmelimiydim? Bu düşüncülere kapılmışken Alara'nın yere düşmesiyle düşüncelerden uyanıp yardım istedim. O tatlı çocuk gelip alarayı kucakladı ve bana gel diye seslendi. Nasıl güçlü kolları vardı. Ama kıskanmıstım. Neden Alara'yı kucaklamıştı. Ahh Eylül salaklaşma. O senin en yakının ve kötü diyerek dışarı çıktım. Bizi arabasına götürdü ve ben Burak dedi. Oh sonunda ismini öğrenmiştim. Hemen elimi uzatıp ben Eylül ve şuradaki sarhoş arkadaşım da Alara dedim. Gülümseyerek memnun oldum dedi. Gülümsedim ve bizi eve bırakmasını rica ettim. Kısa sürede eve bıraktı bizi. Alara'nın kolundan tutup içeri soktum. Didem teyze uyumuştu. Saatte epeyce geç olmuştu. Direk odaya gidip uyuduk. Sabah geç kalmıştık. Hemen uyandım duşa girdim. Duştan çıktım ve Alara daha hala uyanmamıştı. Ters giden bişey vardı. Çünkü mutlaka Didem teyze bizi uyandırırdı,geç kalkamazdı. İçeri gittim ortalıkta yoktu. Hemen didem teyzenin odasına gittim ve seslendim. "Didem teyze! Hey ! Didem teyze ne olur uyan! "diyordum. Ama hala uyanmıyordu. Aglamaya baslamıstım. Ölemez izin vermezdim. Bir aile daha kaybedemezdim. Hemen Alara'yı uyandırdım ve olanı söyledim. Aglamaya baslamıstı. Hemen ambulansı cagırdık. Ve o haber geldi!
