Leylanın anlatımından
Sanki uzun süredir bu anı bekliyor gibiydim . Hem çok sakin, hem çok heyecanlı hem de çok kızgın. Odaya girip sekreterin dışarı çıkmasını üzerinden saniyeler geçmişti, ama hala birbirimize bakıyorduk . Sessizliği bozan Güney oldu
"Hiç değişmemişsin bu geçen bir yılda nasıl bıraktıysan öylesin güzel ve inatçı "
Söylediği cümle ile bir tebessüm peydah oldu yüzümde sanki bir haftalığına seyahate çıkıp geri gelmişte anı anlatıyormuş gibi bir hali vardı.
"Nasıl bu kadar rahat olabiliyorsun hiç anlamıyorum Güney nasıl bir adam olmuşsun ya da ben seni çok yanlış tanımışım .
Ben bu cümleleri söylerken o ise masasının üstünde ki radyo ile oynuyordu birden bana dönüp
"Oturmaz mısın " Dedi ve masasının önündeki sandalyeleri gösterdi. Doğruya ben hala ayaktaydım oflayıp hemen oturdum.
Bir anda radyodan bir ses yükseldi.
Yıllar geçse de üstünden
Bu kalp seni unutur mu ?
Kader gibi istemeden
Bu kalp seni unutur mu?
Olamaz hayır ya bu bizim şarkımızdı adam bile isteye bilinçaltıma girmeye çalışıyordu benim gözlerim doluyordu ama şarkıda devam ediyordu...
Bir hasretlik yüzün vardı
İçinde bir hüzün vardı
Söyleyecek sözüm vardı
Bu kalp seni unutur mu
Bu kalp seni unutur mu
Bu kalbin seni unutur mu
"Kapa şunu Güney"
Sesim gayet yüksek çıkmıştı ama beni duymamazlıktan geliyordu ve radyonun sesinin daha çok açıp kendi de eşlik etmeye başladı
Bu kalp seni unutur mu
Kalbim seni unutur mu...
Daha çok sinirlenmiştim hızlıca masanın üzerindeki radyoya uzandım tuşuna basıp kapattım.
Güney ise gözlerini benden ayırmıyordu
"Ne yapmaya çalışıyorsun Güney derdin ne senin neden geldin niye çıktın karşıma"
"Benim olanı almaya geldim diyelim."
" Ben senin değilim güney"
"Sen benimsin leyla "
Sabrım taşmak üzereydi bu yüzsüzlükte neydi böyle yoksa
hep böylemiydi bilmiyorum ama artık kendisinin hayatımda yeri yoktu.
"Biliyor musun güney sen yokken hayatım çok değişti hala da değişmeye devam ediyorum ve böy...."
"SENİN DEĞİŞE BİLECEĞİN TEK ŞEY SOY İSMİN LEYLA YILMAZ ONUDA BEN YAPACAĞIM"
Yok artık diye geçirdim içimden kafayı yemişti artık bir dakika daha burada duramazdım oturduğum yerden hızlıca kalkıp koşar adımlarla ofisten çıktım.
KAANIN ANLATIMINDAN
Şirketteki odanın içinde dakikalardır dönüp duruyordum
" Abi. Biraz sakin olur musun lütfen "
"Nasıl sakin olabilirim serdar çıldırmak üzereyim Leyla o adamla konuşmaya nasıl gider ya hem de yanlız ya o şerefsiz kandırırsa leylayı"
Açılan kapıyla konuşmamız kesilmişti . Gelen kişiyle içim biraz rahatlamıştı belli ki leyladan haber vardı.
"Defne"
"Biraz sakin ol Kaan Leyla'ya ulaştım eve geçiyor ne konuştularını bilmiyorum akşam öğrenmiş olurum "
İçim biraz olsun rahatlamıştı. Gözüm serdara kaydığında sırıttığını gördüm.
"Hayırdır neden gülüyorsun tiyatromu çeviriyoruz burda "
Serdar ayaklanıp defnenin yanına gitti "farkında mısın abicim içerdeki ajanımız gayet iyi iş başarıyor"
Defne serdara ölümcül bir bakış yolladı
"Sesini kesmeni öneririm "
"Tamam be güzelim neden kızıyorsun"
Defne göz devirirken iyice sinirlenmeye başlamıştım.
" Gidin aşkınızı başka yerde yaşayın lan zaten sinirim tepemde"
İkisi de bana bakıp sırıttı.
" ne o Kaan bey zorunuza mı gitti sabret sabret bak az kaldı "
" Defne bari sen yapmaya iyice ağzınıza sakız olduk ya"
"Hadi ya abi bak senelerce dayandın şimdi yüzdük yüzdük kuyruğuna geldik kavuşacaksın sevdiğine "
Gözlerim defneyi buldu .
"Serdar sen onu bunu bırak leyla bu defnenin yıllardır bize gizli gizli ajanlık yaptığını öğrenince sevgiline veda etmen gerekebilir leyla bunu diri diri gömer "
defnenin gözleri büyüdü
"Bir dakika ben leylaya ihanet falan etmedim sadece aşık bir adama yardım ettim"
Serdar kahkaha atmaya başladı ve defneye döndü.
" Korkma sevgilim ben korurum seni kimse bir şey yapamaz benim güzelime "
Defne gözlerini devirip bana döndü
" Kaan ne kadar daha sürecek bu oyun böyle "
"Defile günü bitirmeyi düşünüyorum ama korkuyorum ya sevmezse istemezse beni daha hatırlamıyor bile beni"
Biraz daha konuştuktan sonra ben ofisten ayrıldım ve onları yalnız bıraktım. Eve geçmeden önce Leylaların evinin önüne geldim. Güneş batmak üzereydi ve leyla balkonda oturuyordu. Saatlerce onu izleyebilirdim.
Bir anda telefonunu eline aldı ve bir şeyler yaptıktan sonra kulağına koydu.
Saniyeler sonra ise benim telefonum çaldı. Leyla beni arıyordu.
Neden beni bu saatte arıyordu acaba fark mı etmişti beni hemen oradan uzaklaşıp telefonu açtım
"Alo "
"Alo Kaan bey merhabalar rahatsız ettiysem özür dilerim ama sizinle konuşmam gereken bir konu var "
"Buyurun müsaitim konu neydi "
"Telefonda olmaz yarın bizim şirketin yanındaki kafeye gelebilir misiniz? Tabii müsaitseniz "
"Tabii tabii ki gelirim saat 12 diyelim o zaman "
"Oldu o zaman görüşürüz Kaan bey "
"Görüşmek üzere Leyla hanım "
Telefonu kapattıktan sonra içimi bir heyecan kaplamıştı ama şüpheye de düşmüştüm acaba ne konuşacaktı.
" Devam edecek "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İpliğin Savaşı
Romanceyıllarca peşinden koşturan bir aşkın öyküsü azimli çalışkan ve moda hayranı bir kadın Leyla yıldız cesur yürekli disiplinli ve aynı zamanda aşık bir adam Kaan Kaya HAZIR MISINIZ ?
