ŞAHİZE

Ölüm Meleği

Şahize gece yarısı korkulu bir düşten uyandı. Tek gözü açık tek gözü kapalı bir şekilde neler olduğunu anlamaya çalışırken bir yandan da sağ eliyle başucundaki gözlüklerini yokladı. Nihayet gözlüklerini buldu ve o heyecanla gözlüklerini taktı. Gözlüklerini takınca kapalı olan gözü de yavaş yavaş görme yetisini kazanmaya başladı. Uyku sersemiydi ama salondan gelen seslerin rüya olmadığını anlayacak kadar ayılmıştı. Korkudan ne yapacağını bilemedi. Şaşkındı, korkmuştu. Yarı aydınlık yatak odası dışarıdaki sokak lambasının verdiği ışık hüzmesine teslim olmuştu. Işığı yakmayı düşündü ama korkuları engel oldu. Çünkü salondaki sesler artmıştı. 9 aydır yalnız yaşayan Şahize korkudan tir tir titriyordu. Yatmadan önce her zaman yastığının altına koyduğu telefonuna sarıldı. Polisi aramak için erken miydi yoksa biraz daha beklemeli miydi karar veremedi. Ya içeriden gelen ses bir kedi veya fare ise polisi gereksiz meşgul etmiş olmaz mıydı? Bu düşünceler beyninde saliseler içerisinde akıp giderken gözleri telefondaki saate ilişti. Saat gecenin 3üydü. Bu saatte kimi arayabilirdi? Aklına en yakın arkadaşı Miray geldi. Hemen son aramalardan Miray'ın numarasını buldu. Zaten son aramalarda annesinden ve Miray'dan başka kimse yoktu. Miray'ı aradı fakat Miray telefona cevap vermiyordu. Telefonunu sessizde bırakma konusunda master yapmış olduğunu biliyordu en yakın arkadaşının. Korkuyla tekrar aradı, uzun uzun çalan telefonun ardından ümidini yitimeye başlamışken bir anda telefondan gelen "Alo" sesiyle irkildi. Şahize kısık sesle arkadaşına durumu anlatırken Miray şaşkınlığını gizleyemiyordu. O da şok olmuştu. İkisi de telefonun başında donup kalmıştı. Zaten o saatte çalan telefondan hayırlı bir haber beklenemezdi. Miray kötü bir şeyler olduğunu daha telefonu ilk eline aldığında anlamıştı. Arkadaşını yalnız bırakamazdı. "Hemen geliyorum." dedi. Apar topar hazırlandı Miray. Ailesine de haber vermedi. O saatte üzerine ne giyeceğini de bilememişti. Eşofman ve tişörtle apar topar evden çıktı. Evden çıkmadan önce ne olur ne olmaz diye mutfaktan kaptığı meyve bıçağını avucunun içine gizlemişti. Şahize evde korkuyla beklerken yatak odasının kapısını kitlemeyi ancak akıl edebilmişti. Hemen kalkıp kapının arkasındaki anahtarı sessizce çevirdi ve kapıyı kilitledi. Ama Miray geldiğinde ne yapacaktı? Ya içerideki sesler bir hırsızdan veya yabancı bir insandan geliyorsa ve Miray geldiğinde ona zarar verirse diye endişelendi. Tekrar Miray'ı aradı. Miray her zamanki gibi telefonu açmadı. Şahize daha çok korktu ama çaresizce aramaya devam etti. Üçüncü aramanın sonunda Miray telefona cevap vermişti. 

-Kanka eve geldiğinde sakın zile basma sana zarar gelmesinden korkuyorum.

- Peki ama ne yapcaz kanka sen iyi misin?

- Ben iyiyim kanka odanın kapısını kilitledim, içeriden ses de gelmiyor artık. Acaba çıkıp baksam mı?

- Hayır kanka bekle ben geleyim beraber hareket edelim. Sen eline sert bir cisim al bende de bıçak var.

- Tamam kanka geldim zaten az kaldı. 

Miray Şahize'nin evine gelmişti. Şahize kulağını yatak odasının kapısına dayayıp içeriden ses gelip gelmediğini dinliyordu. İçeriden herhangi bir ses gelmiyordu. Şahize'nin nabzı yavaş yavaş normale dönmeye başlamıştı. Aynı şey Miray için söylenemezdi. Miray'ın nabzı korkudan 120'lere çıkmıştı. Miray Şahize'nin evinin önüne gelince Şahize'yi aradı. 

- Ben geldim kanka kapının önündeyim.

Şahize yatak odasının camından anahtarı Miray'a atmak istedi ama anahtar holde ayakkabılığın üzerinde kalmıştı. 

- Sen apartmandan içeriye gir, bizim kapının önünde bekle kanka ben sana kapıyı açıcam.

- Tamam kanka 

Şahize bi cesaretle odasının kilidini açtı. Yatak odasındaki abajuru sağ eline aldı. Yavaşça ve sessizce kapının kolunu çevirdi. Ortalıkta bir sessizlik hakimdi. Ayak uçlarına basarak holde yürürken nefes alışverişini minimumda tutmaya çalışıyordu. Çok korkuyordu. Kapıya yaklaştıkça kalp atışları hızlandı, kalbi duracak gibiydi. Nihayet kapıyı açıverdi. Miray hızlıca içeri girdi. O dakikadan sonra hızlı hareket etmeliydiler. Öyle de oldu. Hızlıca salona geçip ışığı yaktılar. Şahize hemen çığlık attı ama Miray onun ağzını kapattı. Daha sonra ikisi de öylece kalakaldılar bir süre. Yerde boylu boyunca uzanan bir erkek cesedi vardı.