ŞAHİZE

Gerçek mi Rüya mı?

Yerdeki cesedi ne yapacaklarını düşünüyorlardı. Kimsenin ağzını bıçak açmıyordu. En çok endişe eden de Şahize idi. Çünkü ceset onun evinde bulunmuştu. Fazlı kontrolü ele alarak "Tamam cesedi ortadan kaldırıyoruz, ceset olmazsa suç da olmaz." dedi. Söyledikleri Şahize ve Miray'a mantıklı geldi. Ama cesedi nasıl ortadan kaldıracaklardı? Fazlı'nın bir planı vardı. Cesedi bir şekilde evden çıkarıp dışarıda bir yere gömmekti. Ama cesedi nasıl evden çıkaracaklardı? Saat sabaha karşı 5 sularıydı. Hava aydınlanmak üzereydi. Bu işi gece karanlığında yapmak gerekiyordu ama güneş vantuzlarını uzatmıştı bile. Fazlı, "Detaylıca düşünmeli ve planımızı en doğru anda en doğru şekilde uygulamalıyız." dedi. Bunun için yarın gece yarısı tekrar buluşma kararı aldılar. Şahize cesetle baş başa kalmak istemiyordu ama başka bir evde kalırsa da çok dikkat çekmiş olurdu. Şahize:

- Sen benle kalır mısın kanka?

Miray:

- Ben de korkuyorum ama olur kanka kalırım.

Miray, Şahize ve Turan'ın cesedi evde bekleyecekler Fazlı ise dışarıda yapılacak işleri organize edecekti. Akıllarında birçok soru vardı. Ceset nereye gömülecek? Evden nasıl çıkarılacak? Ev nasıl temizlenecek? 

İşte bu noktada Fazlı'nın zekasına ihtiyaç vardı. Fazlı Şahize ve Miray'a göre daha soğukkanlıydı. Sanki yıllardır ceset temizliyor gibi Şahize ve Miray'a direktifler veriyordu.

- Cesedi bi torbaya koymalıyız. Ben siyah bi torba bulup getireceğim. Daha sonra yerleri çamaşır suyu ile iyice yıkayacağız. Bu halı yıkanarak çıkmaz en iyisi cesedi halıya sarıp öyle torbaya koyalım. Cesedi arabaya kadar götürürsek gerisi kolay. Ben gün içerisinde gömülecek yeri de ayarlamaya çalışacağım. Siz soğukkanlı olun ve günlük rutin işlerinizi yapın, sakın dikkat çekmeyin!

Fazlı direktiflerini bitirdikten sonra mutfağa yöneldi. Mutfaktaki bıçağı alıp bir poşete sardı ve evden çıktı. Şahize ve Miray cesetle baş başa kaldılar. Şahize Miray'a "Gel yatak odasına gidelim yatalım" dedi. Miray uykusuz ve yorgun olduğu için bu teklifi geri çevirmedi. İkisi birlikte yatak odasına geçtiler. Şahize Miray'a kendi pijamalarından verdi ve birlikte yatağa yattılar. İkisi de o kadar uykusuzdu ki bir anda uykuya dalıverdiler. Uyandıklarında saat 11 olmuştu. Şahize dün gece yaşananların bir rüya olduğunu düşündü. İçi rahatladı. Ama yavaş yavaş kendine gelince rüya olmayabileceğini idrak etmeye başladı. Oturma odasına gitmek geldi içinden ama cesaret edemedi. Miray da yeni yeni kendine geliyordu. Saati sordu. Şahize 11 deyince şaşakaldı. O kadar uyumuş olabileceklerini düşünmedi. Şahize "Dün gece yaşadıklarımız gerçek miydi kanka?" diye sordu. Miray'dan hayır cevabını almak istiyordu ama Miray "Gerçekti kanka." dedi. Miray: "Ben içeri gidip bi bakayım" dedi. Şahize: "Ben de geliyorum." dedi. Beraber ağır adımlarla oturma odasına doğru yürüdüler. Oturma odasının kapısını açtıklarında gördükleri manzara karşısında bir kez daha şoke oldular. Ceset yoktu!