Saat 5te olan uçağım için öğlen 1 gibi uyandım. Uyandığımda Nicolò yanımda değildi. Pijamalarımla beraber aşağıya indim. Ev denize yakın bir yerdeydi, teras vardı ve denizi görüyordu. Kendime gelmek için hızlıca ice americano hazırlayıp terasa çıktım. Nicolò'ya zorla aldırdığım sandalyeye oturdum. Manzarayı izlerken kahvemi içtim ve kendime geldim.
Bana doğru iki adım attı. Neredeyse kafam kadar olan ellerini saçlarımın arasına sıvıştırdı ve alnıma dudaklarını yasladı. Ellerimi beline sardım ve ona sıkıca sarıldım. Daha evden çıkamıyorsak uçağa nasıl binecektim ki?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tüm işlemleri hallettikten sonra uçağıma az kalmıştı. Nicolò'nun yanına oturdum.
"6 gün senin gülüşünü görmeden ne yapacağım ben, Nicolò'm"
"Söz her gün arayacağım."
Ellerimi beline sardım. Ona iyice yaklaştım. Uçağıma sadece bir saat vardı. Uçağımın anons edilmesine kadar sohbet ettik.
Anons edildiği zaman yavaşça yanından kalktım. Birbirimize sıkıca sarıldık. Dudaklarını ilk olarak yanağıma koydu, dudaklarıma ve en son alnıma değdirdi.
"Arrivederci, bebe."
"Ti amo. Arrivederci."
6 gün boyunca onu görmemek zulüm olacaktı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uçaktan indiğim gibi Ali Yiğit'e hızla koştum. Hemen sarıldım ve sonra babama da sarıldım.
"Yüzünü gören cennetlik. Gelmeseydin kızım."
"Sende gelseydin babacım, kim sana dedi gelme diye?"
