CHAPTER 3: IT'S NOT FUNNY....

45 0 0
                                    

It’s Sunday

Walang pasok, rest day!

Honey listens to her ipod inside her bedroom. Yun ang hilig niyang gawin. Wala ang mga parents niya, may 3 day conference sa Subic. Her brother is busy sa business nila. Kaya home alone nanaman ang beauty niya. ( but they have  two maids and a driver na kasama niya to attend with her needs)

She sings while she listens to the music. Singing on the  top of her lungs ang mode niya. Feeling niya pag-ma-may-ari niya ang buong subdivision kung makabirit.

She didn’t notice na nasa loob na ng room niya si Love. He’s watching her performance.

 Labas masok talaga si Love sa house nila, parang second home na niya kasi ito.

Then pagdilat ni Honey nakita niya si Love na nakasandal sa may wall at naka-smile.

“Ay mahal kita!” sigaw niya sa sobrang gulat.

She said that because it was a line from the chorus ng song na pinapakinggan niya.

 Then his face became serious. He walks towards her as his eyes are focus on hers.

He stopped an inch away from her that make her heart beats fast........

“Mahal din naman kita, Hon.” With his seductive voice.

Honey was frozen. Hindi niya alam kung ano ang mas tamang reaction. Will she close her eyes? Will she collapse dahil nangatog ang mga tuhod niya?

Then he moved away …..

“Hahahahahahahaha! Grabe hindi ko akalain na tatalab din sa’yo yung famous line ko? Hahahaha!”

She felt disappointed and hurt,

( famous line? Wala na ba talagang halaga sa kanya ang mga salitang “I Love You”? ilang babae na ba ang sinabihan niya ng ganun? Bakit niya pinaglalaruan ang feelings ko?)

Honey threw a pillow on him,

 “I want to sleep na, go home.”

Nakalabas na ng room niya si Love, pero dinig na dinig pa din ang halakhak nito,

she really felt bad.....sa sarili niya.

masyado na siyang nagiging obvious sa nararamdaman niya.

She sighed heavily.......

My Boy-FriendTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon