❦𝘾𝙝𝙖𝙥𝙩𝙚𝙧 8❦

163 16 0
                                    

Sonunda küçük bir köye varıyorum ve ağlayarak rastgele bir kız yanıma geliyor. "LÜTFEN BANA YARDIM EDİN! KARDEŞİM BİR ŞEYTAN TARAFINDAN ALINDI." Gözlerim genişliyor, "Neye benziyordu ve onu en son nerde gördün?" Soruyorum. "Üzerinde sarı ve turuncu bir haori var." Yürürken beni takib etdi küçük kız. Bir evin yakınına geliyoruz, "Burada kardeşimle yürüyorduk, sonra bir iblis onu aldı!" Diyor. "Tamam, seni korumak için burada olacağım. Eve git, kardeşini geri alacağım." Başını salladı ve eve girdi, bir iblis olduğunu hissettim ve arkamı döndüm. Orada iki iblisin bir çocuğu yuttuğunu gördüm çocuğun sarı ve turuncu bir haori'si vardı... gözlerim genişledi. Bu onun kardeşi mi? yüzümden bir gözyaşı akdı

Onu silip iblislere doğru koşuyorum "Tam Konsantrasyon.. Üçüncü Biçim: İğrenç Ay Zincirleri." Kılıcımı hızla iki hilal şeklinde kestim, kollarını kesmeyi başardım ama kafalarını kesmeyi başaramadım. Atlayıp uzaklaşıyorlar, "Lanet olası iblis avcıları, akşam yemeğimin tadını çıkarıyordum." İçlerinden biri diyor  gözlerimi deviriyorum ve onları takip ediyorum. "Korkuyor musun!?"diye kaçmaya devam ediyorlar. "KORKMUYORUM" diyorum. Üzerinden atlayıp arkalarına iniyorum ve kılıcımı keserek iblislerden birinin kafasını kesiyorum.

"ABLA!" İblis dedi ve gözlerim genişledi "Kardeşler mi?.. "
"KARDEŞİMİ ÖLDÜRDÜĞÜN İÇİN SENİ CEZALANDIRACAĞIM!" İblis bana saldırıyor ve beni boynumdan yakalıyor. Beni boğmaya başladı, yüzüne tekme attım ve ayaklarımın üstüne düştüm. "Toplam Konsantrasyon.. Beşinci Biçim: Ay Ruhu Felaket Edici Girdap." Birbiri üzerine katmanlar halinde birden fazla kavisli eğik çizgi çiziyorum. İblisin kafasını kesiyorum, kafası yuvarlanıyor. "A-anne?" İblis ağlarken "Ben özür dilerim" dedim Ağlayarak söyledim "Artık annem, babam ve kız kardeşimle birlikte olacağım.." diyor, güneş doğuyor ve iblislerin bedenleri kayboluyor. Ben çok kötü hissediyorum..(salağız aq)

Ayağa kalkarken burnumu çekiyorum, "k-kardeşim nerede?" Kız soruyor. Kızı görmek için arkama döndüm, "Bunu söylemekten nefret ediyorum.. o gitti." Diyorum. Kız yıkılıp ağlamaya başlıyor, onu kollarıma alıyorum. "O şimdi daha iyi bir yerde.. endişelenme." Gözyaşlarını silerek "Öyle mi..?" diyor.  Başımı salladım, "Bu kadar cesur kaldığın için seninle gurur duyduğundan eminim." O gülümser. "Şimdi nereye gideceğim?" "Annen-baban var mı?" diye  Sordum Başını salladı, "Onların yanına git ve onlara kardeşinin daha iyi bir yerde olduğunu söyle." Diyorum. Başını sallıyor ve minik bir gülümsemeyle uzaklaşıyor, kardeş huzur içinde yatsın.. Güneşin doğuşuna bakarken düşünüyorum.

❦𝑮𝒊𝒚𝒖𝒖 × 𝑹𝒆𝒂𝒅𝒆𝒓❦Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin