Kartı yazmayı bitiriyorum, "İşim bitti!" Mutlu bir şekilde söylüyorum. "Harika görünüyor! Tamam hadi bunu Shinobu'ya verelim ki o da uyandığında Giyuu'ya versin!" Mitsuri diyor başımı salladım ve Kelebek Malikanesi'ne doğru yürüdük. "Hımm bu nedir? Hediye mi?" Shinobu dedi "Evet, uyandığında bunu Giyuu'ya ver lütfen." Diyorum. "Peki!" Shinobu diyor ve ardından Mitsuri ve ben uzaklaşıyoruz.
-GIYUU POV-
Kelebek Malikanesi'nde uyandım ve "Burada ne işim var?" Diyorum. "Elbette bayıldım." Shinobu içeri girdi "Y/n seni buraya getirdi" diyor. . "Ah, nerede o?" Başını ovuşturarak "Mitsuri'yle birlikte gitti ama bu hediyeyi sana bıraktı" dedi Daha sonra bana mavi fiyonklu küçük bir kutu fırlatıyor. "İyileştiniz, artık gidebilirsiniz."başımı salladım. Bir hediye? Hediyeyi açtığımda Urorodaki'nin Y/n ve benim küçükken çekilmiş bir fotoğrafımızı ve yanında bir not vardı:
Sevgili Giyuu,
Hey, ben Y/n. Son görevimizde bayıldın, ben de seni buraya getirdim, Shinobu'ya sana bu hediyeyi vermesini söyledim. Bu Urorodaki'nin, sen ve benim çocukluğumuzdaki bir fotoğrafı. Beni hatırlamadığını biliyorum ama sorun değil. Umarım dostluğumuzu yeniden inşa edebiliriz, seni özledim. Hoşçakal! Acil şifalar dilerim!
-y/n Tsukiko
Hafifçe gülümsedim ve resmi göğsüme koydum. "Seni ödedi
Daha sonra yataktan kalkıp Esniyorum, sonra tekrar İblis Avcısı Üniformamı giyiyorum. Kılıcımı kapıp dışarı çıkıyorum ve Y/n'nin Rengoku ile konuştuğunu görüyorum. Onun yanında çok mutlu görünüyordu.. gülümsüyor ve gülüyordu, onunla bunu istiyordum... kıskanıyor muyum?! "Giyuu!" Y/n'nin beni çağırdığını duydum. Yanıma koşup sarılıyor, gözlerim büyüyor. "İyi olmana çok sevindim!" Ben de sarılıyorum ve diyiyorum"E-evet iyiyim." "Hey, buraya bilgi getirdiğin için teşekkürler..." diyorum. "Ah sorun değil! Ben her zaman arkadaşlarıma yardım ederim." Gülümseyerek diyor kızarmaya başlıyorum.
Ben Y/n ile konuşurken kargası koluna kondu, "GAK! Y/N TSUKIKO VE KYOJURO RENGOKU BİR GÖREV İÇİN BATIYA GİTDİN !!" Diyor . "Ahh, daha fazla konuşmak istedim." "Haha sorun değil, görevine devam et" diyor. Onu rahatlatmak için söylüyorum. Aniden vücuduma bir his hücum etti, Y/n'nin kolunu tuttum. "Ha? Giyuu iyi misin?" dedim KOLUMU bıraktı "E-evet, çok üzgünüm." Aşağıya bakarak dedim Başımı kaldırdı, "Sorun değil, kendini kötü hissetme." Güven verici bir gülümsemeyle söylüyor. Başımı salladım, "Haydi Rengoku, hadi gidelim." Ddedim Daha sonra ikisi de görevlerine doğru yola çıktılar.
"Belki... Y/n için endişeleniyorsundur." dedi Mitsuri, "Ne? Hayır, elbette hayır" diye yanıtladım "Kırmızıya döndün, yani ondan hoşlanıyorsun, öyle mi?" diyorum. Diyor. Başımı salladım, "Tamam o zaman.." dedi ve uzaklaştı. Gerçekten ona karşı hislerim var mı?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
❦𝑮𝒊𝒚𝒖𝒖 × 𝑹𝒆𝒂𝒅𝒆𝒓❦
ФанфикY/n sevgi dolu ebeveynleri olan normal bir kızdı, babası ise ay nefesini kullanan emekli bir Hashiraydı. Nesilden nesile aktarılan bu özel tarz, yeni hashira olup su sütunuyla buluştuğunda ne olur? Çeviri KİTABIDIRR💗🤧
