hoofdstuk 22

109 11 0
                                    

Om te zeggen dat ze Nathan mist, dat is nog te onderschattend. Ze zit diep in gedachte op kantoor. Milo kijkt richting Roos vanaf zijn werkplek. Hij fronst. Hij rolt een pen naar haar toe waardoor ze opkijkt. "Ben je oke?" Ze haalt haar schouders op. "Wil je, wil je even praten" vraagt hij voorzichtig en ze knikt. Hij is nooit het beste in advies geven. Daarvoor heeft ze meestal Raoul of Robbie voor. "Met mij? Of met Rob of Roel?" "Jou" zegt ze en hij knikt. "Oke, kom" zegt hij en staat op. Hij loopt richting een van de opname kamers en gaat op het bureau zitten. 

"Wat is er aan de hand Roosje" vraagt hij als ze naast hem gaat zitten. "Wat vind jij dat ik een relatie heb met Nathan" vraagt ze en hij fronst. "Wat maakt het uit wat ik daarvan vind? Het gaat er toch om wat jij voelt?" "Ja, maar het is een youtuber, en een artiest, soort van. Is dat gek? Zijn we daarvoor allebei niet veel te druk?" "Roosje, je hebt toch geen spijt dat je een relatie met hem hebt" vraagt Milo bezorgd en ze schud wild met haar hoofd. "Nee, nee, absoluut niet. Maar ik mis hem. En het is ook niet alsof ik even helemaal naar België kan rijden" zegt ze met tranen in haar ogen. "Is dat waar het om gaat? De afstand?" "Ik weet het niet Miel" zegt ze en hij tilt zijn arm op. "Kom, even knuffelen Roosje" zegt hij en ze schuift tegen hem aan. 

"Luister gewoon eventjes oke?" Ze knikt. "Ik snap dat de afstand lastig is. Ja, het is even 2,5 uur rijden vanaf jou naar hem. Nog langer met het openbaar vervoer. Maar tot nu toe gaat het ook goed toch? Jullie hebben nu twee weken iets, ongeveer. En van de hoeveel dagen hebben jullie elkaar gezien?" "Van de 17, 10." "Precies. Hij is super veel in Nederland. Hij is bijna elke week bij Enzo. Als jij nou ook gewoon een keertje naar België gaat. Dan is er toch niets aan de hand? De afstand kan jullie echt niets stoppen want in die drie weken hebben jullie even lang gebeld als het totaal wat ik bel in 2 jaar tijd. Als ik jullie zie. Jullie zijn het enige koppel waarvan ik nu al zeker weet dat jullie hier doorheen gaan komen. Je hebt hem nu 4 dagen niet gezien toch" vraagt hij als hij een traan van haar wang af veegt. "Mhm." "Wanneer zie je hem weer?" "Morgen, misschien dat hij vanavond al komt." "Nou dan, nergens om je zorgen over te maken. Het komt allemaal goed Roosje" zegt hij en ze duwt haar gezicht tegen zijn borstkas. Hij leunt zijn hoofd op die van haar. 

"Je bent beter in advies geven dan dat je denkt" mompelt ze en hij glimlacht. "Hoeveel video's loop je voor?" "Acht" zegt ze zacht. "Nou, dat is vier weken aan video's. Neem een weekje vrij. Ga lekker naar België. Ontmoet zijn familie, hecht een band met hun. Ga leven Roosje. Niet hele dagen hier verstoppen op kantoor. Je bent verdorie 21. Je hoort uit te gaan elke week, niet met ons suffe spelletjes spelen" zegt hij, hand wrijvend over haar rug. "Ja maar, ik hou van die momenten met jullie" mompelt ze. "Dat weet ik Roosje, wij houden ook van die momenten met jou. Maar je hebt nu de kans om je mensenkring te vergroten. Je bent al bevriend geworden met Enzo en Myron, ga daar vaker dingen mee doen! Jij red het ook met maar 4 dagen werken in de week in plaats van 6" zegt hij en ze knikt. "Maar ik heb zoveel, dingen aan mijn hoofd" zegt ze. "Weet ik, weet ik Roos. Maar dan helpt het niet om naar werk te komen en er over na te blijven denken. Je kan het er of over hebben of het eruit laten via leuke dingen doen. Dat doe ik ook" zegt hij en ze knikt. "Ik zal het proberen" zegt ze en hij knikt. "Ik ben trots op je Roosje, zo ontzettend trots" zegt hij als hij haar steviger tegen zich aan trekt. "Ik ook op jou Miel." 

"Ga je mee terug" vraagt hij en ze knikt. "Dank je" zegt ze als hij haar los laat. "Tuurlijk." Hij glimlacht naar haar waardoor ze een kleine glimlach op haar gezicht krijgt. Ze lopen terug richting de openbare ruimte en kijken elkaar aan als ze het welbekende Belgische accent door de ruimte horen. "Voor niks lopen janken" mompelt ze. "Nee, huu, foei, stop. Je wist dit niet en dat gesprek was nodig. Niet zo lopen praten" zegt hij en ze zucht. "Ja daar heb je wel gelijk in" zegt ze en hij knikt. 

"Daar hebben we de boosdoener." "Huh" vraagt ze verward. "Hij had nog net geen Amber Alert voor je eruit gestuurd" lacht Koen. Voor haar gevoel verdwijnen al haar problemen meteen als ze hem aankijkt. "Hey" grijnst Nathan breed. Zonder iets te zeggen gooit ze haar armen rond zijn nek en trekt ze hem stevig tegen haar aan. "Oh? Alles oke" vraagt hij zacht. "Nu wel" fluistert ze. "Hmm, oke" zegt hij. "AH NIET LEBBEREN HIER" roept Koen als ze elkaar een kus geven. "Mocht je willen, gratis porno" zegt Nathan en ze kijkt hem met grote ogen aan. "Gedraag je" zegt ze en hij lacht zachtjes. 

"Nou wij gaan ervan door!" "Tot straks" roept Matthy. "Doei Roosje! Love you!" "Hou ook van jullie jongens!" Samen met Nathan loopt ze het gebouw uit en onderweg richting zijn auto. "Maar, waarom heb je gehuild" vraagt hij en ze kijkt op. "Had een diepgaand gesprek met Milo" zegt ze. "En ik miste jou, werd me allemaal iets te veel" vervolgd ze. "Lieverd toch" zegt hij en ze stopt met lopen. "Wat" vraagt hij verward. "Je noemde me lieverd" zegt ze met knalrode wangen. "Is dit de eerste keer dat ik je niet bij je voornaam noem" vraagt hij en ze knikt. "Hoe.. was dat" vraagt hij. "Goed hoor. Schat." Hij schiet in de lach en rolt met zijn ogen. "Stomkop," mompelt hij. 

"Nathan," zegt ze zacht en hij knikt. "Ja?" "Mag ik je ouders ontmoeten," vraagt ze en hij trekt verbaasd zijn wenkbrauwen omhoog. "Wil je dat?" Ze knikt meteen. "We zijn nu al zo lang met elkaar bezig, nog niet heel lang officieel, maar, aangezien je mijn ouders nooit kan ontmoeten. Lijkt het me wel heel fijn dat ik jouw ouders wel kan ontmoeten," zegt ze en hij knikt. "Tuurlijk kan dan," zegt hij met een kleine glimlach. "Wanneer wil je dat doen dan?" "Nou, ik kan volgend weekend naar België komen," zegt ze en hij knikt glimlachend. "Ja?" "Ja, lijkt me een heel goed plan." 

Met haar been glijd ze uit over een glad stuk op de stoep. Nathan grijpt haar snel vast voordat hij begint te lachen. "Smeert ze zo wat op haar smoel," lacht hij en ze grinnikt. "Ik dacht goh, laat ik weer helemaal opnieuw voor deze jongen vallen," zegt ze en hij glimlacht breed. "Ja? Zo hard voor me gevallen dan?" "Oh maar dat doe ik nog steeds hoor. Dag in en dag uit." "Ik hou van je," zegt hij en ze bloost. "Ik hou ook van jou," glimlacht ze. 

Falling for youWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu