hoofdstuk 6

113 12 0
                                    

"Oke, Myron en Roos zijn een beetje the main characters tijdens deze spooktocht. Hun zullen overal en nergens zijn. Wij hangen allemaal een beetje rond dezelfde plekken en lopen daarna met hun mee, got it?" "Sir, yes sir!" Roos glimlacht en schudt haar hoofd. "Ik denk dat ik zelfs van jullie ga schrikken" lacht Thijs. "Ik ga jullie vast voorbereiden op iets oke? Ik kan namelijk iets, creepies" zegt Roos. "En dat is?" "Do you want to play a game" vraagt ze. "AH NEE EW EW EW" roept Noël en ze lacht hard. "Waarschuw me wel even als je dat doet oke" lacht Myron en ze knikt. "Komt goed." "Nou er is een moment waarbij jullie echt klaar moeten staan. Dat is als de deur net achter hun dicht gaat. En jullie aan het einde van de gang in het donker staan. En er een lichtflits op jullie komt. Daarna hebben jullie twee seconden om weg te komen? Dus wees slim en ren even snel naar links en rechts en als de lichtflits voor de tweede keer uit is, loopt de ene naar de andere" zegt Anton en ze knikken.

"Hoor je ze" vraagt Myron zacht en Roos knikt. "Fuck dat met naar de andere kant rennen. Ik sleur je gewoon mee als het moet" zegt ze en Roos lacht. "Die mening deel ik. Welke kant op, links of rechts?" "Rechts" zegt Myron. "Is goed." "Ik ga ook eng lachen trouwens. Dan weet je dat vast." "Helemaal goed. Hier komen ze" zegt ze zacht. "Ik vind dit nu al niet leuk meer" zegt Robbie. "Ach joh. Mietje." De deur valt met een harde knal dicht en een paar van de jongens schreeuwen al. "Laten we maar gewoon rechtdoor lopen" zegt Milo. Hun kant op. Dat is het teken. Anton zet de lichtflits aan en ze kijken de jongens recht aan. Enzo schreeuwt hard samen met Koen. Anton zet de flits uit en ze rennen snel naar de zijkant. Ze ziet nog de flits weer aan gaan. "NEE NEE NEE ZE ZIJN WEG! IK WIL NIET MEER" roept Nathan hard. Ze knijpt in Myron haar hand die hard en eng begint te lachen. 

"Komen ze aan." "Jongens horen jullie ook wat, even stil" zegt Matthy. Ze knijpt in Myron haar hand als teken. "Do you want to play a game?" "NEE MAN!" "Please play a game with me." "Nee!" "But I'm so lonely!" "Maakt me niet uit! Weg met jou, duivel!" "Such a shame you didn't want to play a game with me. Good luck" zegt ze en ze hoort de jongens schreeuwen. "AYO THIJS?" "Wat een timing" zegt Myron zacht en ze knikt lachend. "Gaan we gillend op ze af rennen? En dan net daarvoor een zijweg in" vraagt Roos en Myron knikt. "Goud waard dit" zegt ze. "Oke, go." 

Ze beginnen te rennen en de jongen richten de camera op het geluid af. Roos begint hard te gillen waardoor alle jongens beginnen te schreeuwen. Ze duiken snel een weg in. "Should've chosen to play that game with me. See you later boys." "JOU WILLEN WE NIET TERUG!" "Now, now, don't be rude." "Koen, HOU je bek. Dit hebben we absoluut niet nodig" zegt Milo. "Ja maar!" "Nee! Stil!" "Waarom loopt iedereen ook mee?!" Myron trekt haar lachend mee. "Doet je keel nu niet pijn?" "Oh vreselijk veel." "Je galmde ook door heel het gebouw. Laten we snel even wat drinken en ons dan klaar maken voor het einde want ze zijn bijna klaar toch?" "Ja. Ik ga die do you want to play a game nog een keer gooien hoor. Die vinden ze echt kut" lacht ze. "Ik zeg doen" lacht Myron. "Ik vind het ook leuk dat we ze al echt tien keer hebben laten schrikken en dat Enzo je nog steeds niet herkend" lacht Roos. "Dat is inderdaad hilarisch."

"Do you want to play a game with me?" "Nee!" "Jongens, wat nou als we ja zeggen?" "We kunnen het proberen." "Ja! Willen we!" "What kind of game? Tag? I could chase you." "Nee, nee, nee, doe dat maar niet." "But why not? If you run fast enough I can't catch you." "Heb je andere opties?" Ze knikt naar Myron die een pak roze koeken de gang in gooit. "Ja! Boys, let's go!" Ze horen iemand dichterbij komen en ze lopen de kamer uit. "Oh nee, ik heb ze gelokt. Willen jullie kijken ofzo?" "Watch your mouth, Milo." "Oh dat vond ik niet chill." "What, scared?" "Uh, ja." "Ik kan ook echt niet zien wie dit zijn gewoon" zegt Koen. "Koen denk na. Een van hun is sowieso Roos" zegt Nathan. "That's right pretty boy, want a prize?" "Oeh, kippenvel" zegt hij en ze glimlacht.

"Maar wie is die ander?" "Oh mister Knol, you missing someone?" "WACHT! NO WAY!" "Wacht, is dit je vriendin? Myron?" "Myron, schatje, ben jij dit?" "Correct answer." Myron pakt haar hand vast en ze kijkt Myron aan. Ze knikt en ze draaien allebei langzaam hun hoofd terug naar hun. Myron knijpt in hun hand en dan beginnen ze allebei hard te gillen. "FUCKING HELL!" Dan springen alle lampen aan en komt de rest tevoorschijn. "You survived. Thanks for playing a game with me" zegt Roos als afsluiting. "Wacht, als we de eerste keer ja hadden gezegd, was het dan ook meteen afgelopen" vraagt Koen. "Tuurlijk niet sukkel" lacht Roos.

"Mogen we even een applaus geven aan Roos, die dit allemaal in drie weken tijd in elkaar heeft gezet? Chapeau." Ze glimlacht als iedereen begint te klappen. "Heb jij die, heftige make up gedaan" vraagt Enzo en ze knikt. "Wauw, als ik mijn eigen vriendin niet eens herken. Respect." "En ook echt lang niet hè. Hoe kun je" zegt Myron die naar hem toe loopt. "Schatje, je blijft eng" zegt Enzo die iets achteruit loopt. Matthy loopt naar Roos toe en trekt haar in een knuffel. "Trots op je Roosje" zegt hij zacht en ze glimlacht. "Dankje" fluistert ze.

Matthy laat haar los en haar ogen vinden die van Nathan. "Wauw" is het enige wat hij zegt voordat hij haar in een knuffel trekt. "Hey" mompelt ze. "Hey" zegt hij terwijl hij haar steviger omhelst. "Als alles eraf is krijg je een stevigere knuffel van mij. Nu ben ik te bang dat ik make up op je smeer" zegt ze en hij lacht zachtjes. "Daar hou ik je aan." 

Falling for youWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu