Devamı gelecek devam mı gelecek ... Sürekli bişeyleri değiştirmek oldukça zor değil mi dene ve çabala ama doğru strateji uygula hayatım dedi lilya hanımefendi. İyide sürekli doğru doğru hepimiz insanız ve hepimiz bir arayış bir çaba içerisindeyiz bunu kolaya çevirmek sence doğru olan mı yoksa tek doğru şüpheler mi ? Şüpheler insanı mı yönetir yoksa insan kendinden bile kaçan zavallı aciz olduğunun farkında ve bilincinde olup kendinden uzaklaşıp rahatlamak mı ister . Peki asıl sorulması sorgulanması gereken neye doğru bir şekilde ve bilinçle değer vermeliyiz ki boşa çabalamamanın o güzel hissini almalıyız .......
Uyan uyan sabah oldu oğlum.Sürekli bişeyleri kafana takmaktansa kalk bişeyler için uğraş kendini seni sevenleri ve dinleyenleri ve hatta düşmanlarını bile düşün ve planını yap demeyecek tabiki kimse.Herkes bi kalıba uymanı düzen kurmanı ve hayatın o şekilde bir döngüde akıp gideceğini söyler fakat bu böyle mi ?
Yani sorgulamak güzel ama neyi sorgulayacağımızı bile unutmuşsak tımarhaneye mi yatmalıyız bu hayatta bizi anlayacak anlamak isteyecek kimse mi yok. İnsan zora girince ibadet etmelide hayatın normal akışında her şeyi düzenleyen bir yaratıcıya neden teşekkür etmez?
BAŞLIYORUZ
Sıkıcı sıradan bir gündü.Bundan sıkılıp wattpad hikayesi yazmaya karar vermiştim .Eğlenceli bişeye benzemesede bundan keyif alabileceğimi düşünüyorum. Sen ne düşünüyorsun lilya ?
Lilya ?
Aman tanrım lilya yatağında yoktu . Her zaman ki gibi bana başta oyun hazırladığını düşündüm çünkü hayattan zevk alan birisiydi . Neşeli güler yüzlü kişiliği ile hayatıma renk katardı.Yani en azından istediğini yapınca.Kesin bi işi var diye düşünüp geri yatağıma gelecekken ne göreyim ...........
Veda mektubu yazmıştı. Çok şaşırdım ama insanın yüzünde dona kalık bir şaşkınlık olur ya öyle bişey işte. Siyah bir mektup üzerinde papatyaya benzer bir desen öylece lilyanın yatağında duruyordu.Ben o şaşkınlıkla başta anlayamamıştım.Tek istediğim lilyaydı
Anlam veremiyodum hiç bişeye hatta köpeğim Hunter bile gülmüyordu sanki. O yüzü soluvermişti ......
Oturdum düşündüm neden çekip gittiğine dair bir anlam arıyordum sonra bir cesaretle telefonumdan "SENDE BENİM HATALARIMDAN BİRİSİN" açtım.Mektubu açarken ellerim titremiyordu sanki ölümü göze alıp açmıştım o zarfı
Okudum ve bana bir hediyesi olduğunu gitmek zorunda olduğundan bahsediyordu ama o an dona kalmıştım sanki duvarlar üstüme üstüme geliyordu.Geçen hafta tartıştık ondan mıydı ki acaba veya ne bileyim bişey mi hoşuna gitmemişti diye sordum kendi kendime .....
Bayıldım . Her şeyi paylaştığım insan birden çekip gitmişti.Pes mi edecektim yoksa kalkıp hayatıma devam mı edecektim ?
Kalkıp her şeye rağmen devam edeceğimi biliyordum fakat buna nerden başlamalıydım derken telefonum çaldı. Arayan bankaydı ve borcumun olduğunu bana hatırlattı .Bende durur muyum seksenler telefonlarını çaldı geri istiyorlar diyip suratına kapattım.Mordecai ve rigbyden öğrendiğim taktik işe yaramıştı.Aynı şıllık kadın tekrar aradı anlayamadım dedi ve bende alaycı bir ses tonuyla "Öderiz canım bi yere kaçmıyorum dedim".İcra dosyalarımın olduğunu ve ödemezsem elimdeki bir çok şeye el konulacağından bahsetti....
Telefonu kapattım ve dedim ki hassiktir... Bu dünyada para olmadan yapamayacağız galiba ama çok para olmasındansa parayı doğru harcamaya bi yerden başlamalıydım . Saçma sapan gereksiz israf yaptığım şeylerden bir an önce kaçmalıyım diyede mırıldandım.
AMA NASIL?
Nerden başlamalıydım ki.. çaresiz ve bitkindim bişey yapasım gelmiyor ve bunalıyordum.Sonra bunun sıkıcı olduğunu ve kalkıp bir yerlere gitmem gerektiğini düşündüm.... Ama lilya geldi aklıma.
Lilyadan hiç bahsetmedim değil mi sizlere anlatayım.165 boyunda kumral esmer tenli kıvırcık kısa saçlı dediğim dedik bir insan.Hayatı güzelleştiren birisiydi yani gitmeden önce. Dışardayken güler yüzlü ve sakin başbaşa kaldığımızda ise insana nefes aldırmayan bir kişiliği vardı.Sürekli beni isteyen beni arzulayan baştan aşağı çılgın bir kişilik.Yanındayken eğlenebildiğim gülebildiğim fakat kavga edemediğim ,en ufak bişeyde kendini daima haklı çıkaran birisiydi.
AMAAAAAANN......
Bir of çeksem karşı ki dağlar yıkılır mıydı ? OF! Hayır yıkılmadı ama en azından denedim. Kendimi toplamalı ve hayata devam etmeliydim.Dışarı çıkabilir miyim artık !
Kalktım giyindim ve dışarı çıktım.Biraz etrafı inceledikten sonra annem aklıma geldi ve onu aradım.Ah canım annem sana nasıl anlatırdım ki durumu .Sende çok üzülürdün ve seni üzmeye hakkım mı olmalı benim.Her neyse hayat sadece aşk üzerine kurulu bir şey olmadığının farkındayım artık kaç yaşına geldim.Sonunda annem telefonu açtı . Çocuk gibi sevindim
- Anne(ama burak yılmaz ses tonuyla okuyun :)
+Efendim oğlum
- Naber
+İyi oğlum senden naber
-İyiyim işte sesini özledim arıyayım dedim.Senin sesinden daha iyi gelen biri mi var
+Yok mu ?
-Hee lilya var annem ama senden daha önemli değil ya
+Oğlum olmasan inanırdım buna ama oğlum üzmeyin birbirinizi bu dünyada birbirinizi tutmayacaksanız var olmanın ne önemi var ki
-Ya anne ne alaka şimdiiii......
+Öyle oğlum öyle şimdi anlamazsın ama ilerde anlarsın
-Peki annem bir şeye ihtiyacın var mı
+Yok oğlum canının sağlığı
-Görüşürüüüükk (Tokat lehçesi ile :)
En azından annem anlamıştı bişeyler herhalde ne bileyim analar hisseder ya öyle bişey olmuş olmalı.AMAAAAAAANN diyip siktir ettim .Hala yaşıyor ve nefes alıyorsam bir yolu olmalı ve bunun için ne paraya ne de başka birine ihtiyacım olmalıydı.Kendimi mi kandırıyodum ben parasız hayat mı olur? Bal gibide olur nasıl mı ?
Öyle şeyler yapmalıyım ki soktuğumun düzeninde param olmasada canımın kıymetinin bir önemi olmalı diye mırıldandım.Kendimi kandırdığımı biliyor olsamda bu eğlenceliydi....
Kendimi ayakta tutmamın yolu kendimden geçiyordu ve bunu hiç bir orospu çocuğuna bağlı kalmadan yapmalıydım.
Peki Lilyaya ne oldu?
TO BE CONTİNUED.......
HAYATA DEVAM ETMENİN YOLU NELERDEN GEÇİYOR?
DEVAM EDERKEN PLANIMIZI NELERE GÖRE YAPMALIYIZ?
HER DÜŞÜNCE BENİM İÇİN ÖNEMLİ LÜTFEN AÇIKCA BELİRTMEKTEN KAÇINMAYIN
