Stranger [YM _ Short Story] ✔

02❄️

.
.
.

සමවැදිලා වගේ එයා දිහා බලන් හිටිය මගෙ දැහැන බිඳුනෙ එයා පැත්තකින් තියලා තිබ්බ එයාගෙ ගිටාර් බෑග් එකත් එල්ලන් නැගිට්ට නිසා..

මූණෙන් භාගයක් විතර වැහෙන්න වැටිලා තිබ්බ කූරු කොණ්ඩෙ අස්සෙන් එයාගෙ නිදිමත ඇස් මං හිටිය පැත්තට හැරෙද්දි මං ඉක්මනට බිම බලාගත්තෙ මගෙ බෑග් එක තව ටිකක් තුරුල් කරන්..

එක ළගින් වාඩි වෙන්න පුලුවන් කමක් තිබ්බත් මං එයාව හරියට දැකපු දවසෙ ඉදන් එයාට ඉස්සරහින් ඉදගන්න පුරුදු වුනේ සතියට ඇතිවෙන්න ඒ රූපෙන් හිත පුරවගන්න ඕන නිසා..

එයා බහින තැනින් නවත්තපු කෝච්චියෙන් එයා දඩබඩ ගාලා බැහැගත්තෙ හරි හදිස්සියෙන්...

එයා කොච්චර සාමකාමී වුණත් ට්‍රේන් එකෙන් බහින ටිකට සෑහෙන කලබල මනුස්සයෙක් වුණා..

මට කලින් ට්‍රේන් එකේ ඉදන් එන එයා මං බහින්න කලින් හැමදාම බැහලා ගියා..

ට්‍රේන් එකෙන් බැහැලා සෙනග අස්සෙන් පේන්නැතුව යන ඒ රූපෙ දිහා මං බලන් හිටියෙ එයාව දකින්න සතියක් ඉන්න ඕනි නිසා..
ඒත් එකදෙයක් මට අමතක වුණා.. ඒ මේපාර නත්තල එන්නෙ ඊළග ඉරිදා කියලා..

කල්පනාවෙන්ම මම බහින තැනට ඇවිත් කෝච්චිය නවත්තද්දි මං මෙච්චර වෙලා තුරුල් කරන් හිටිය බෑග් එක අතේ එල්ලන් කෝච්චියෙන් බැහැගත්තා...

නත්තල ළඟ නිසා සීතල වැඩිපුර දනෙද්දි මං ඉක්මනට ගෙදර තියෙන දිහාවට ඇවිදන් යන්න ගත්තෙ ස්ටේෂන් එකේ ඉදන් ගෙදරට වැඩි දුරක් නැති වෙද්දි.. පිට කරන හුස්මක් හුස්මක් ගානෙ කටින් දුම් පිටවුණේ සීතලට.. අත් දෙක එකට අතුල්ලන ගමන් මම මගෙ අඩිය ඉක්මන් කලා

තුහින එක දෙක වැටෙන්න පටන් අරන් තිබුණෙ කහ පාට ලයිට් එළියට ඒවා දිලිසෙද්දි වටපිටාව තව ලස්සන කරලා..

__________________________________________________________

To be continued🖤

__________________________________________________________