Stranger [YM _ Short Story] ✔

05❄️

.
.
.

කාලය පියාඹලා ගිහින් කියලා මට දැණුනෙ එදා සිදුවීමෙන් පස්සෙ සති දෙකකුත් ගෙවිලා තුන් වෙනි සතියෙත් අවසානෙටම ඇවිත් තිබුණ නිසා..

කිසිම වෙනසක් නැතුව ගෙවුණ ඒ සති වල මගේ සුපුරුදු රටාවම අනුගමනය කරපු මම ඉරිදට හැල්මෙ දිව්වෙ එයාව දකින්න...

එදායින් පස්සෙ ආයෙ අපි කතා නොකලත්, එයා මං දිහා නිකමටවත් නොබැලුවත් මගේ ඇස් නම් එයා ළගම රැඳිලා තිබුණා පුරුදු විදිහටම..

අදත් හයයි දහය අල්ලන්න වේගෙන් දිව්ව මං එයා ඉස්සරහ තිබ්බ සීට් එකෙන් ඉදගත්තෙ ඇස් පියාගෙන හයියෙන් හුස්ම අල්ලන ගමන්...

මිනිත්තු පහකට විතර පස්සෙ පුරුදු විදිහට හුස්ම අල්ලපු මං ඉස්සරහ බැලුවෙ පුරුදු රූපෙ දකින්න වුණත් බලාපොරොත්තු ඔක්කොම වතුරට වැටුණ සායම් චිත්‍රයක් වගේ බොඳවෙලා ගියෙ එයාගෙ තැන අද වෙන කෙනෙක් ඉදගෙන ඉද්දි...

ඇස් බොඳවෙනවා වගේ දැනුන නිසා ඇස් පිල්ලම් ගහලා වෙන පැත්තක් බලාගත්තෙ හිතේ දුකට බෑග් එක තද කරලා තුරුල් කරගන්න ගමන්...

යන මගට සින්දු අහන එක මගේ පුරුද්දක් නොවුණත් හැමදාම බෑග් එකේ තිබුණ ඉයර්ෆෝන් එක ඇදලා ගත්තෙ සින්දුවක් දාගන්න ෆෝන් එකත් අතට ගන්න ගමන්..

වෙනදට එයාගෙ පුරුද්ද අද මම පටන් ගන්නකොට සෙනග පිරුණ කෝච්චිය ඉස්සරහට ඇදෙන්න පටන් ගත්තා...

සින්දු එක්ක හිත කතාබහක් ගොඩ නගා ගද්දි මං ඇස් පියාගත්තෙ මගෙ තෙහෙට්ටු ඇස් වලට දකින්න ඕනෙ රූපෙ අද නැති නිසා..

වෙනදට නොදැනෙන මහන්සියක් හිතේ බර ගතියක් එක්ක කෝච්චියෙන් බැහැගත්ත මං ගෙදර පැත්තට ඇවිදන් යන්න ගත්තා..

ඒ වෙද්දි දෙසැම්බර් ඉවර වෙලා ජනවාරි පටන් අරන් තිබ්බෙ අලුත් අවුරුද්දක් එක්ක අලුත් බලාපොරොත්තු ගොඩක් මිනිස්සුන්ගෙ හිත් වල පුරවලා..

මගෙ හැම බලාපොරොත්තුවක්ම එයා වෙද්දි මං මහන්සි වෙලා ඉගෙන ගත්තෙ මට තියෙන එකම ගොඩයෑම ඉගෙනීම කියලා හොඳටම දන්න නිසා...

__________________________________________________________

To be continued🖤

__________________________________________________________