Stranger [YM _ Short Story] ✔

10❄️

.
.
.

ගිටාර් බෑග් එකකුත් කරේ එල්ලගෙන හිටිය ඒ කෙනා දැක්කම මගෙ කඳුලු අලුත් වුණා..

ඇයි ඔයා අඬන්නෙ??

එයා ඇහුවා..

මම මුකුත් නෑ කියන්න ඔලුව වැනුවෙ මං අඬන්නෙ එයා නිසා කියලා කියන්න බැරි නිසා..

මගෙ ඇස් වලින් ඔහේ ගලපු කඳුලු එයා එයාගෙ අත් දෙකෙන්ම පිහදාලා මගෙ ළගින් වාඩි වුණා..

එයා අතේ තිබුණ මල් දෙක පැත්තකින් තියලා එයා මං දිහාවට හැරුණා..

ඔයා කියනවනම් මං අහන් ඉන්නම්...

මං දිහා බලපු එයා එහෙම කියද්දි මම මුකුත් නොකියා මුහුද දිහා බැලුවෙ අලුත් වෙවී ගලන කදුලු පිහිද ගන්න ගමන්..

ඔයා දන්නවද මම අද අවුරුදු දෙකකට පස්සෙ බීච් එකට ආවෙ...

කවදාවත් කතා කරන්න උවමනාවක් නොතිබ්බ එයාම අද කතාව පටන් ගද්දි මං එයා දිහාවට හැරුණා..

මම කතාවක් කියන්න ඔයා අහන් ඉන්නවද පුංචි ළමයෝ..

එයා මගෙන් ඇහුවා. එයාගෙ වචන වලින් හිතට පුංචි ලැජ්ජාවක් දැණුනත් මං සද්ද නැතුව ඔලුව වැනුවා..

මට හොඳට මතකයි ඒ දවස....

කියලා එයා හිමීට මිමිණුවත් මට ඒක ඇහුණා..

මම දැක්කා ලස්සන හුරුබුහුටි පුංචි පිරිමි ළමයෙක් එයාගෙ අම්මයි තාත්තයි එක්ක බීච් එකේ උඩ පැන පැන හිනා වෙනවා. එයා ගොඩක් සතුටින් හිටියෙ... මම හරියටම මේ බංකුව උඩට වෙලා එයා දිහා බලන් හිටියා.. දන්නවද පුංචියි කිව්වට එයා පුංචි නෑ.. මම හිතන විදිහට අවුරුදු විස්සක් විතර වෙන්න ඇති...

එයා එහෙම කියලා නැවැත්තුවේ මං දිහා බලලා..

එයාට ඇහෙන්නෙ නැති වෙන්න මං ඉකි ගැහුවෙ මට කලින් මීට අවුරුදු දෙකකට කලින් එයාගෙ හිත කෙනෙක් අරගෙන නිසා...

ඔයා තාම අඬනවද??? අඬන්නෙ නැතුව මම කියන දේ අහලා ඉන්නවද??

මම කඳුලු පිහදන් ඔලුව වැනුවා..

ඉතින් මං එදා ගෙදර ගියෙ මුළු හිතම එයාගෙන් පුරවගෙන... ඒත් අවාසනාවට මට එදාම ඕස්ට්‍රේලියා යන්න වුණා.. ඉතින් මම ආයෙ ආවෙ අවුරුද්දකට පස්සෙ වුණත් එදා හිතේ ඇදුණ ඒ රූපෙ හරි පරිස්සමට මගෙ හිතේ තිබුණා..