Ikigai : Sezen özür dilerim.
İkigai : Aç engelimi.
İkigai : Sezen.
Siz : Yok.
Siz : Yazma bana, engellerim.
Siz : Hadi iyi geceler ben engeli basmadan git yat.
İkigai : Ya Sezen.
İkigai : Yapma lütfen.
İkigai : Biliyorum iyiliğimi istiyorsun ama nasıl senin sözünü dinleyebilirim ki? Kim olarak bana yasak koyuyorsun? Kendi isteğinle beni hayatından çıkardın, şimdi de hayatıma karışıyorsun. Karşı çıkmam, ufakta olsa naz yapmaya hakkım yok mu? Hemen böyle kestirip atacak mısın yani?
Siz : Bana bak Kübra, seni hayatımdan seni sevmediğimden dolayı değil senin boğucu ilgin yüzünden çıkarttım. Bir gün rahat rahat eğlenemediğim, annemden çok aramalarınla mahvettiğin günlerden sonra karar verdim buna.
Siz : Safsın kızım sen. Seni hemen kandırırlar ama ben? Şeytan kesiliyorum senin yanında. Endişelenilecek en son insan bile değilim ben. Ki senin endişen de öyle normal bir endişe değil ki, boğuyordun beni Kübra.
Siz : Seni seviyor muyum? Köpekler gibi aşığım. Sensiz yapamam, seninle de olmuyor be güzelim. İzin ver uzaktan seni koruyayım. Senin o aa ne kadar iyi çocuk, kız dediklerin bok çukurunda yüzüyorlar.
Siz : Bana gelip saçmasapan konuşma Kübra. Benden her şeyi bekle ama sana zarar vermemi, zarar görmene izin vermemi bekleme. Çok değerlisin benim için, çok güzelsin. Öl desen ölürüm ama yapma Kübra. Düzgün birileriyle ol, benimle olmaz.
Siz : Biz birlikte yapamıyoruz.
İkigai : Sezen.
İkigai : Seni çok seviyorum.
İkigai : Ne kadar şerefsiz olsan da, ne kadar haysiyetsiz olsan da seviyorum seni. Denedim, seni unutmak için neler neler yaptım.
İkigai : Ama Sezen sensiz yapamıyorum ki ben.
İkigai : Kokunu özledim. Öpüşünü, dokunuşunu, bana gülüşünü.
İkigai : Gülüşünden öpmeyi özledim.
İkigai : Bu gece gelemez misin? Son kez uyuyalım. Söz, bir daha yazmayacağım. Sadece sarılacağız, yemin ediyorum ilerisi olmayacak.
Siz : Kübra bu işleri zorlaştırıyor biliyorsun.
İkigai : Nolur gel.
İkigai : Sana ihtiyacım var.
İkigai Türkçede uğruna yaşadığımız, sabah uyanma sebebimiz olarak yorumlanır.
