Inny wymiar-(baśniobór)

Rozdział 5

Seth obudził się rano obok niego leżała Eva. Uśmiechnął się. Wtedy gdy powiedziała mu że ona czuje do niego to samo co on do niej był najszczęśliwszy w swoim życiu. Co prawda mógłby jej wyznać miłość inaczej niż poprzez niezdarność Kendry ale ważne że odwzajemnia jego uczucia. Eva się obudziła.

Cześć skarbie.-powiedział Seth.

Cześć.-powiedziała Eva.

Dzisiaj jest skrzyżowanie światów. Zaczyna się o dwunastej i kończy o północy.-powiedział zaklinacz cieni do pół śpiącej córki lorda Dalgorela.

Eva popatrzyła na niego pół przytomnie. I dotarło do niej o co chodzi Sethowi. Jeśli chciała z tego miejsca uciec to dziś schowa się w ich plecaku. Ziewnęła.

Pomogę wam pilnować talizmanu.-powiedziała Eva i poszła do swojej komnaty.

Seth szybko umył zęby ubrał się i wyszedł na korytarz zobaczył na nim Warrena z rozczochranymi włosami. No tak pomyślał Seth wczoraj przyszła do niego Vanessa o czymś pogadać. Co oznaczało że mężczyzna zasnął niedawno. Razem z Warrenem zeszli na śniadanie jak się okazało jako ostatni potem zeszli do katakumb prowadzeni przez Eve. Była jedenasta. Eva zatrzymała się przed drzwiami posępnego rycerza. Kendra podeszła pod drzwi i podniosła kryształ który dostała wcześniej od Andromadusa. Drzwi otworzyły się i zobaczyli wielkiego wojownika który na ich widok się poruszył.

Witam ciebie Kendro i ciebie Secie Sorensonowie oraz resztę waszej drużyny co was do mnie sprowadza?-powiedział wolno posępny rycerz.

Przybyliśmy chronić talizman blokujący podróże między światami.-powiedziała Kendra.-Z tego co nam wiadomo przejście znajduje się pod twoją ochroną.

Jest tak jak mówisz.-odpowiedział posępny rycerz.-Przepuszczę was.

Po tych słowach kolosalny wojownik wstał podniósł rękę nad głowę i za jego tronem pojawiły się drzwi.

Dziękujemy Rylandzie.-powiedział Seth i dodał nie mogąc się powstrzymać.-Jak będziemy wracać to opowiesz nam jakąś historię?

Warren parsknął śmiechem Kendra i reszta patrzyli na niego morderczymi spojrzeniami a Seth się tylko uśmiechał. Na szczęście posępny rycerz go zignorował i przeszło przez drzwi za tronem. Znaleźli się w sporej komnacie wypełnionej po brzegi różnymi kamieniami zapewne dla zmylenia kogoś niechcianego.

Szukamy tego kamienia?-spytał się Warren.

Po co?-odpowiedziała mu Kendra.-lepiej jak jest ukryty my mamy go chronić nie szukać.

Wszyscy się przygotowali. Warren , Paprot i Vanessa wyciągnęli adamantytowe miecze. Tanu przygotował eliksiry Seth wyciągnął Vasilisa a jego mina po raz pierwszy od dawna wyrażała skupienie a Eva i Kendra ściągnęły łuki z pleców. Nikt się nie odzywał wszyscy byli skupieni. Seth rozglądał się po jaskini spojrzał w górę zobaczył jedynie stalagmity. Rozglądał się dalej po dwóch godzinach zaczął się nudzić. Rozmyślał o swoim życiu i czy ktokolwiek jest na tyle głupi by zniszczyć ten talizman. W końcu jak przedostanie się tu jakaś zła istota to tego kogoś kto ten talizman zniszczy też może zabić.

Pora coś zjeść Seth ,Kendra ,Vanessa i Eva.-zaczął mówić Paprot.-Wy zjecie teraz natomiast ja Warren i Tanu zjemy gdy wy skończycie jeść.

To niesprawiedliwe dlaczego ja muszę dłużej głodować od nich?-powiedział Warren wskazując po kolei Setha ,Eve która siedziała obok Setha ,Kendrę i Vanesse.

Bo tak i tyle.-odpowiedział mu Tanu.

Warren więcej nie narzekał tylko mruczał pod nosem o niesprawiedliwości na świecie. Kendra mimo przerwy na jedzenie rozglądała się dookoła spojrzała na Setha i Evę siedzących blisko siebie Seth jadł kanapkę z masłem orzechowym i dżemem a Eva kanapkę z szynką. Vanessa napiła się wody i też zaczęła jeść. Kendra wzięła kanapkę do buzi i odgryzła kawałek. Przeżuwając zobaczyła promień światła przebijający się pośród kamieni. Szybko przełknęła co było błędem bo prawie się zakrztusiła i podbiegła do źródła światła. Wszyscy słysząc kroki obrócili się w stronę Kendry i też spostrzegli światło. Dziewczyna dokopała się do świecącego kamienia. Pokazała go reszcie. Seth mu się przyjrzał co było ciężkie bo świecił na tyle mocno by oświetlić całą zacienioną grotę.