Bal Böceği; İzana Kurokawa.

·˚ ༘➛ 𝘽𝙖𝙧ı𝙨

•
S

Saat geç olmuştu. Yuna'ysa bunu bahane ederek herkesi dışarıya çıkartmıştı. Ve şuanda sadece Mikey, Kakucho, Yuna, ve İzana uzun süredir sessizce oturuyorlardı,

İzana, Mikey'e mahçup gözlerele baktı. Dünkü kavgada bacağını kırmıştı ve dünden beri bacağı alçılı şekilde sadece yatıyordu.

"Ee? Anlatmayacak mısınız artık?" Yuna, hem sessizlikten sıkıldığı için hemde olayın aslını merak ettiği için sordu.

"Biliyorsun aslında." Diye söze başladı İzana. "Annemi, Shinichiro'yu, Emma'yı ve Mikey'i." Destek için tek elini alnına yaslarken söyledi.

Yuna, dudaklarının arasındaki kaçncı olsuğunu saymadığı sigaradan derin bir nefes çekti ve burnundan verdi. Sabahtan beri yemek yemek yerine sigara içiyordu. Kesinlikle sağlıksızdı ama iştahı İzana bu haldeyken yemek yemeyi kaldırmıyordu. "Biliyorum elbette, hepsini anlatmıştın."

Yuna, elbette İzana ve Mikey'in barışmasını isterdi ama bunu nasıl yapacağını bilmiyordu.

Mikey, oturduğu mavi L koltuktan kalkıp İzana'nın uzandığı hastane yatağına yaklaştı. Sağ elini uzattı ve "barışalım. Vicdan azabı çekmene gerek yok abi, hem artık Emma'da iyi. Kimse sana kin tutmuyor, lütfen... Eve dön."

İzana, Mikey'den aldığı teklifle her zaman her şekilde arkasında duran Yuna'ya baktı, kuzguni saçlı kadın şarap rengindeki gözleriyle İzana'ya güvence verdi.

"Barış."

İzana da sol elini Mikey'in sağ eline dolayıp tokalaştıklarında Yuna hızla ayağa kalktı. "İyi hoş, barıştınız falanda."

Çatık kaşları, göğsünde bağladığı kollarıyla ve rengi gittikçe koyulaşan şarap rengi gözleriyle İzana'yı ezmeye başladı.

"Senin evlilik yüzüğün nerede lan?"

Kaşlarını her geçen saniye daha fazla çatarak ve çizmesinin topuğuyla ritim tutarak sorduğunda İzana sol elinin yüzük parmağına baktı. "Yüzüğüm nerede lan benim?"

Stresle etrafına bakarken Kakucho "Yerde buldum." Diyerek cebinden altın rengi alyansı çıkardı. İzana'ya yüzüğü fırlattığında çocuk hemen alyansı parmağına taktı.
.
.
.

Arabanın kaputuna oturmuş, ellerini destek almak için iki yanında sabitlemiş bir biçimde bulutların arasından umutsuzca yeryüzüne düşmek için ayrılan kar tanelerini izliyordu Yuna, soğuk havayı içine çekti, Tenjiku dağılalı bir hafta olmuştu ve İzana bugün taburcu oluyordu.

"Günaydın, Yuna." Tanıdık sesle yan tarafına baktı.

"Hayrola? Seni Sabahın bu saati buraya hangi rüzgar attı?" Mikey sordu.

Yuna mentollü bir dal yakmak için elini kot ceketinin cebine atarken; "Kocamı almaya geldim." Aynı zamanda omuzlarını silkerek dedi.

Bok gibi bi bölüm oldu