◇Revenge İs Cołd-Minsung◇

-1-

Keyifli okumalar Kelebeklerim♡♡

Yazım hatası olan yerleri söyleyin düzelteyim muahh

Tarih atın~

------------

Flashback*

Yıl 2015~

Güney Kore Seoul Erkek lisesi~

Jisung dan

Kafamı koyup yattığım sıradan sıraya tıklatılması ile kalktım. Gözlerimi ovuşturup karşımda dikilen iri yarı çocuğa baktım.

'Yine başlıyoruz'.

Yüzüme doğru eğilip tehdit eden gözleri ile bana baktı.

"Nerde sevgilin?"

"Ha?"

"Minho nerde küçük?"

Minho diğer günler de olduğu gibi bugünde okula gelmemişti. Çok nadir gelirdi zaten. Genelde hep götünü soktuğu işlerden kurtarmak pesindeydi çünkü.

"Bilmiyorum."

Karşımda ki büyük cüsseli çocuk elini sertçe masaya vurup yakamdan tuttu.

"Yalan söyleme küçük! Minho nerde!?"

"Sana bilmiyorum dedim. Bırak yakamı."

Sınıftakiler sessizce bizi izlemeye başlamıştı. Alışık olduğum bir durum.

"Minho bey yoksa eğer biz de sevgilisini döveriz. Belki akıllanır."

Sıkıca tuttuğu yakamdan sürükleyerek sınıftan dışarı çıkardı. Ne yaparsam yapayım kurtulamıycağımı biliyordum. Bu yüzden hiç çabalamadım kurtulmak için. Ben bu sahneyi daha önce çok yaşamıştım. Artık pekte umurumda sayılmazdı açıkçası.

Koridorda yakamdan sürüklenirken de kimse bir şey demiyordu. Okulda alışmıştı ve susmayı seçmişlerdi. Onları suçlayamazdım. Okulda ki kimse Minho dan haz etmezdi. Bu yüzden kurunun yanında yaşta yanıyordu.

Sürükleyerek sokulduğum boş sınıfın duvarına sertçe çarptığım da nefesim titredi.

Hyunjin tekrar yakamdan tuttu ve kaldırdı yerden. Yüzünde her zaman takındığı o ukala sırıtışı vardı.

"Güzel yüzün için üzgünüm."

İlk yumruğu Hyunjin atmıştı. Saymadım,sayamadım geri kalanını. Gözlerimi açamıyordum. Vücudumun her yerindeki ağrı,hissettiğim uyuşma hissinin gitmesi ile kendini daha çok belli ediyordu.

Yerde tükenmiş ve bitmiş halde yatarken Hyunjin saçlarımdan tutup kafamı kaldırdı.

"O sevgiline söyle, attığı her adıma dikkat etsin."

Kafamı geri yere yapıştırdığında gözlerim kapandı. Son gördüğüm ise sınıfı terk ettikleri.

Yerde çektiğim acılar ile kıvranırken zilin çalması ile zor da olsa yattığım yerden kalktım. Boş sınıftan çıkıp duvarlara tutuna tutuna kendi sınıfıma gittim.

Tüm gözler yine bendeydi. Güzel olduğum için mi? Popüler olduğum için mi? Hayır. İnsanlar bana acıyarak bakıyordu ama sikimde değildi. Minho benim yanımda olduktan sonra dünya karşımda olsa umrumda değildi.