◇Revenge İs Cołd-Minsung◇

-3-

Bütün ficlerimde 10 vote olmadan yb atmıyorum sınır var ama bu fice atıcam çünkü yeni başladım. Ayrıca emeklerimin karşılığını alamamak çok sinirlerimi bozuyor.

Başlıyorum muahh♡

Oy sınırı 10

------------

Flashback*

Yıl 2015~

Güney Kore Seoul Erkek Lisesi~

Minho dan

Kafam daki öldürücü ağrı ile uyanıp şakaklarımı ovuşturdum.

"Ahh cidden~"

Yataktan kalkıp banyoya gittim. Yüzümü bir kaç kez yıkayıp geri odaya döndüm.

Yatakta yatan kızı dürttüm. Uyanmamakta inat ediyordu. Bir kaç kez daha sertçe dürttüm. Sonunda gözlerini açınca bir kaç dakika beni süzdü.

Umursama dan dolabımın karşısına geçip üstüme rastgele kıyafetler geçirdim.

"Kıyafetlerini de alıp git evimden."

Yatağın gıcırtısı ile yataktan kalktığını hissettim. Çok uzun sürmeden elleri yavaşça belime dolandı.

"Ne zaman vazgeçeceksin Jisungdan?"

Ellerini tutup belimden uzaklaştırdım. Ona doğru döndüm.

"Hayal dünyandan çık artık Minnie."

Geri doğru bir kaç adım atarak büyük bir kahkaha patlattı.

"Hadi ama Lino~ burda kendini kandıran sensin."

Gülmeyi kesip gittiği bir kaç adımı geri kapattı.

"Neredeyse her gece benimle yattıktan sonra gidip Jisunga aşkım diyecek kadar yüzsüzsün."

Ani sinirim ile Minnie ni yüzüne tokat attım. Kafası sola dönerken saçları da sola doğru savruldu.

"Defol evimden!"

Kafasını kaldırıp sinirli gözlerle bana baktı.

"Yaptığın şeyleri düşünmeden yapıyorsun Minho! Sonun olucak!"

Sinirle arkasını dönüp yerden aldığı kıyafetlerini rastgele bir şekilde giydikten sonra kapıyı çarparak evden ayrıldı.

Pekte umursadığım söylenemez açıkçası.

Salona gidip etrafta duran kıyafetlerimi topladım ve kirliye attım. Telefonum nerde diye etrafı aradım. Bulduğumda ise koltuğa oturup Jisungumu aradım.

Çaldı ama açmadan meşgule attı. O an aklıma derste olabileceği gelince telefonu koltuğa bıraktım. Televizyon kumandasını elime alıp bir şey izlemek için televizyonu açtım. Kanalları gezerek izlemek için bir şeyler ararken kapı çaldı.

Off layarak oturduğum koltuktan kalkıp paytak adımlar ile kapıya doğru ilerledim.

Kim olduğuna bakmadan açtım kapıyı. Karşımda Hyunjin ve Chan i görünce kendime küfürler yağdırdım.

Hızlıca kapıyı tekrar kapatmak için hamle yaptığımda Chan engel oldu buna. Karşılıklı biraz itişmeden sonra kapıyı açmayı başarmışlardı.

İçeri girer girmez Chan yumruğunu geçirmişti suratıma. Öldüresiye dövülürken karşılık veremiyordum. Yorgundum ve alkolün lanet etkisi hala üzerimdeydi.