Last Christmas || minsung [PL]

~10~

Kiedyś musiało się coś stać, nasze relacje musiały się jakoś pogorszyć. Powstała więc kłótnia z nikąd. Dosłownie z niczego. Na szczęście trwała tylko 4 dni, ale w te 4 stracone dni mogliśmy robić coś innego. Wtedy to była tylko mała sprzeczka, teraz jak o tym myśle to bardzo żałuje że takie coś w ogóle miało miejsce. Straciliśmy dużo czasu, mogliśmy spędzić go razem tak jak zawsze.

W dniu dokładnie 30 grudnia kiedy jeszcze trochę byłem „obrażony" na Minho przyszła mi wiadomość od niego. Tego akurat najmniej się spodziewałem.

„Przepraszam Hannie, przepraszam że nie powiedziałem ci czegoś wcześniej ale teraz jest czas żebyś się o tym dowiedział. Wyjeżdżam do Ameryki. Nie wiem jeszcze na ile. Nie chce cie stracić ale będziemy przecież pisac codziennie prawda? I wrócę. Obiecuje ze wrócę. Wyjeżdżam dzisiaj, jestem na lotnisku, czekam na swój samolot. Przepraszam cię, bardzo cię przepraszam."

Przyznam, zabolało, ale mimo tego moją odpowiedzią było „zaraz będę" .Nie zawahałem się nawet przez sekundę. Odrazu wziąłem taksówkę i pojechałem do lotniska. Miałem szczęście że wiedziałem w jakim lotnisku jest Lee know i jakim samolotem będzie jechał. Jeszcze nigdy w życiu chyba nie stresowałem się bardziej niż teraz.

Po wykańczającym biegu, znalazłem w końcu miejsce w którym powinien być starszy. Stał w kolejce do wejścia do samolotu. Podszedłem do niego kiedy spojrzał w moją stronę.

Łzy naleciały mi do oczu. Przytuliłem się do Minho. On też zaczął płakać.

-Min.. muszę ci coś powiedzieć.-powiedziałem ocierając łzy z policzków.
-Tak Hannie?
-Kocham cię..-rzekłem w ostatniej chwili kiedy Lee musiał wchodzić do samolotu.

Starszy złożył ciepły pocałunek na moich ustach. Szepnął szybkie „ja ciebie też" i zniknął w tłumie ludzi usiłujących przecisnąć się żeby wejść na pokład.

Stałem tam jeszcze długo, zaglądałem za okno i oglądałem jak samolot wznosi się w powietrze. Nadal płakałem. Właśnie wyznałem mu miłość, odwzajemnił ją ale nie zobaczę go przez długi czas.