Herkes başladığı noktaya illaki geri döner.
Hayatın kanunudur bu belkide. Ama kim bilir,bu kurala herkes mahkum mudur?
Kapıyı açtığımda karşımda annem vardı.
Kulaklarım çınlıyor ve hiçbir şey eskisi gibi gelmiyordu.Onca sesin içinde annemin
"Dayanamadım yavrum." Dediğini duyuyordum.
Kapıyı yüzüne kapatınca tüm çığlıklar sustu ve herkes başladığı noktaya geri döndü.
...
Bizim grubu eve çağırmıştım. İçiyor eğleniyorduk.Toz pembe hayatımın yerine kaskaranlık bir hayat girivermişti. Bu ani değişim beni tamamiyle yıkmıştı.
"Kankii 2 bira kapsana"dedi apo
Biraları önüne koyduğumda gülümsedi.
Salonumdaki L koltuğa oturdum. Uzanıp masadan bir bira aldım. Kapağını açıp içemeye başladım. Her yudumda içimdeki kötü hisler gidiveriyordu. Arınıyor gibiydim.
"Kanka yavaş iç" diyerek güldü mami.
Bira'dan ayrılıp masanın üzerine koydum.
Derin bir nefes aldıp arkama yaslandım ve diğerlerinin eğlenişini izledim.
Bira beni çarpmıştı. Sanki her şey hızlı çekimde ama ben yavaş çekimdeyim gibi hissediyordum. O an olan her şey rüya gibiydi.
Kapıdan gelen ışıga gözüm kaydı. Bembeyaz bir ışık süzüldü kapıdan içeri. Koltuktan destek alarak kalkıp kapıya doğru ilerledim. Ve gerisini bende hatırlamıyorum. Çünkü kapıya çarpıp bayılmışım.
Uyandığımda koltukta yatıyordum ve başımda kimse yoktu.Ve bugün yılbaşıydı.
Ani bir canlanmayla kalktım. Evi temizledim ve hızlı bir duş alıp dışarı çıktım.
Alkol,parti malzemeleri,yiyecek şeyler alıp eve geçtim.
Eve gelip aldıklarımı yerleştirdim. Ve üstüme bir battaniye alıp televizyon izlemeye başladım.
...
Saat 11 di. Ben aldıklarımla etrafı süslemiş alkolümü içerken nedense çok ruhsuzdum. Hayat bana eski canlılğında gelmiyordu.
Odama çıkıp cama baktım. Ve onun evini görmemle beraber şok oldum. Bir sürü insan vardı ve ben hepsini tanıyordum. Çünkü hepsi bizim okuldandı.
Telefonuma bir bildirim geldi.
Ateş:sende gel.
Gitmeyecektim. Evimde huzurluydum.
Alev:hayır.
Ateş:peki sen bilirsin mutlu yıllar.
Bir ses gelmeye başladı.
"3,2,1,0"
Ve yeni yıla girmiştik.
Evin kapısı çalıyordu. Kapıya inip delikten kimin geldiğine baktım. Sınıftan 2,3 kız gelmişti. Kapıyı açmadım.
Odama çıktım ve uyudum.
Sabah olduğunda kapının çaldığını duydum ama kalkamadım. Olduğum yerde uyudum.ısrarla çalınca kalktım.
Kimi beklersiniz? Ateş.
"Uyuyor muydun? Kusura bakma uyandın sandım."
Elindeki simitlere baktım.
"Kahvaltı için." Cevabını verdi.
"Ben simit sevmem." diyerek kapıyı yüzüne kapatırken eliyle durdurdu.
"Lütfen."
Derin bir nefes aldım.
"Peki" dedim.
"Ilerde mutfak var oraya girebilirsin.simitleri koy,ben gelince kahvaltıyi hazırlarız.üstümü değiştirip geleceğim."
Kafasını sallayarak onay verdi.
Yukarı çıkıp üstümü değiştirdim. Saçımı topladım ve aşağı indim.
Ama o çoktan kahvaltıyı hazırlamıştı.
Benim geldiğimi görünce gülümseyerek baktı.
"Sen gelene kadar yaptım bir şeyler."
"Çok güzel olmuş.Ellerine sağlık." Dedim yerken.
"Afiyet olsun,evine aldıgın için teşekkürler" dedi.
Kahvaltı esnasında havadan sudan konuştuk. Sohbet ettik.
En son beraber masayı toplayıp salona oturduk.
"Ee annenler?"
Söylemenin vakti gelmişti.
"Annemler gitti. Bana burayı bıraktı."
Oldukça şaşırmış görünüyordu.
"Ne,Neden?"
"Ayrıldılar anlaşamadılar.Yanlız yaşamak istediler."
Ben bunları ona anlatıyordum. Ama o zaten bunların hepsini daha öncesinden biliyordu.
[SON]
Evet bir bölüm sonundayızz.
Geç geldiği için çok üzgünüm. Pisikolojik sıkıntılarımdan dolayı buraya çok zaman ayıramıyorum.Aktif olmaya çalışacağım.
40 oyda yeni bölümm!!!
