Arkadaş Nedir?

YOLCULUK

İlk iki bölümden sonra düzeliyor arkadaşlar.

-kızım hadi otobüsün kalkıcak
Annem her zaman ki gibi çok heyecanlı. Yıllardır emek verip çalıştığım lisede, tek bir zayıfımın olmaması, sınıfımı birincilikle bitirmem onu fazlasıyla mutlu etmişti. Sonuçları öğrendiğimiz gün deli gibi bağırıp ağlamıştık. Şehir dışında çok iyi bir üniversite kazanmıştım O günü  hatırladığımda yüzümde ki  gülümseme ile, son kitabımı çantama koyup odadan çıktım. ‘Geliyorum ‘ Annem çoktan dışarı çıkmıştı.

Bende çıkmadan önce kısa bir süre baktım eve. Özleyeceğimi biliyordum. ‘kim büyüdüğü yeri özlemez ki’...
Arabada kimsenin ağzını bıçak açmadı. Kardeşim benim gideceğimi bildiği için bana sarılı bir şekilde uyuya kaldı;) İkimizde arabada uyumayı seviyorduk.
Dakikalar ilerliyordu ve varmamıza çok az bir süre kalmıştı. kulaklık tan çalan şarkının huzuru ve arabanın camına vuran yağmur damlaları iyice uykumu getirmişti.

Arabanın durması ile uyandım. Saatime baktığımda  otobüsün kalmasına 15 dakika vardı. Hep birlikte durağa ilerlerken kardeşim ağlamaya başladı. ’Abla geri gelecek misin.’ Boğazım düğümlendi. ‘Gelicem Oscar. Hem benden o kadar kolay kurtulamasın’ Göz yaşlarını sildi ve yürümeye devam etti. Durağa geldiğimizde ilk önce anneme sonra babama ve en sonda kardeşime sarıldım.

Vedalar hep beni ağlattırdı. ‘Dikkat et orda kendine, bir şey olursa ara...’ gibi şeyler söyledi. ‘Ararım anne, şimdi gitmem gerekiyor kalkıcak birazdan ‘ Annem  sadece başını sallamakla yetindi. Son bir kez hepsine teker teker sarıldım . Otobüse bindiğimde cam kenarından onlara baktım. Hepsi ağlamaklı ama bir o kadarda  gururlu bakışlar atıyorlardı ki, bu tarif edilemez bir duyguydu.
En sonunda otobüste kalktı ve 7 saatlik yolculuk başladı.

Bu benim İlk kurgum  arkadaşlar.

Düşüncelerinizi lütfen belirtmeyi unutmayın.