GİTME -BxB- Texting

x19x

Çınar:
Yusuf

Sana milföy böreği yaptım

Küçükken sevdiğin gibi aynı

Her yaptığımda boynuma atlardın

Kapıya geldim gel vereyim yüzünü de görürüm olur mu?

Yusuf:
Milföy bahaneydi Çınar

Madem her şey ortaya dökülüyor ben de yalanlarımı söyleyeyim

Seninkiler kadar kirli olamazlar ama

Böreği hiç becermiyorsun kenarları yanıyor ve aşırı yağlı

Milföy üstüne yağ koymak ne alakaysa zaten...

Neyse ben böreği sevdiğim için değil benim için uğraştığından sarılıyordum bir de köpeğin olduğum için tabii bahane oluyordu sana sarılmaya

Kapıyı açmayayım şimdi sülük gibi yapışırım boynuna allah korusun için daralır falan

Çınar:
Özür dilerim

Boynuma sarılacaksan da sabaha kadar beklerim kapıda

Baştan yapayım yağsız? Dikkat de ederim kenarlarını yakmam olur mu?

Yusuf:
Çınar git lütfen

Sakinleşecek gibi oldukça üstüme geliyorsun

Çınar:
Uzak durursam barışacak mıyız?

Yusuf:
Hiçbir türlü barışmayacağız

Çınar:
Tamam o zaman yakınında küs kalalım
görüldü

Annene bırakıyorum o zaman

Yemek zorunda değilsin ama dursun en azından senin için yaptım

İyi geceler iyi dinlen

...

Çınar:
Yine geldim

Bu sefer yağsız yaptım yakmadım da

Anneme tattırdım iyi dedi beğeneceksin bence bu sefer

Hatalarımı düzelttim

Yusuf:
Hataların öyle kolay düzelecek türden değil

Böreği alıp git lütfen yemek israf etmeyi sevmiyorum

Bir tepsi yanmış börek bana yetti

Çınar:
Börekleri yedin

Börekleri yedin yani?

Değil mi?

Hepsini mi yedin?

Yusuf:
Of Çınar

Hatırlatırım portakallı kurabiyeleri de senin yüzünden yemiştim

Portakal sevmiyorum ama israf olması dokunuyor

Tahmin edersin ki yanık böreklerinin de pek talibi olmadı başkasına kakalayamadım

Çınar:
Deme öyle

Yusuf:
Derim

Çınar:
Tamam de

Yusuf:
Sabır...

Seninle alakası yok yani

O yüzden daha diğerleri bitmeden yeni bela açma başıma

İçim dışım yağ oldu

Çınar:
Tamam özür dilerim

Başka bir şey yapayım?

Yusuf:
Çınar börek çörekle seni affetmeyeceğimin farkındasındır umarım

Hele bu beceri seviyesiyle

Şansını deneme boşuna

Çınar:
Bir şey alayım?

Muzlu süt alayım mı sana?

Yusuf:
Çok sinirlenmek üzereyim

Bu yaptığının bedeli muzlu süt mü Çınar

Çınar yemin ederim üstüne atlarım kapıyı açıp

Parçalarım seni Çınar

Çınar:
Sinirlenmeni de özlemişim

Böyle deli deli olurdun hep

Uzun zaman oldu böyle olmayalı

Aç kapıyı parçala beni tamam

Yusuf:
Sen cidden

Diyecek bir şey bulamıyorum artık

Çınar:
Öyle demek istemedim bir de

Seni mutlu etmek için ne yapmalıyım diye sordum

Bir kutu süte değer biçmedim yemin ederim

Çınar yazıyor...

Alayım mı süt o zaman?

...

Kapı aralandı. Elindeki tabakla Çınar donakaldı. İki ay 6 gün sonra oğlan gözlerinin içine bakmıştı. Tabii bakışlarının iyi olduğu söylenemezdi. Kara gözleri sinirle fıldır fıldır oynuyordu. Kalın kaşları çatılmış yüzü sinirden allaşmıştı. Çınar öylece bakakaldı oğlana. Bir insanı bu kadar özlediğini hatırlamıyordu hayatında. Onu sinirli bile görse görebilmek içine bir sıcaklık yaymıştı. Oğlan haftalardır sınıftan bile çıkmaz hale gelmişti malum.

Çınar gülümsedi oğlana. "Parçalayacak mısın?" Yusuf affalladı. Mavi gözlü uzun oğlana aşağıdan aşağıdan sinirle baktı. Sinirden titremeye başlayan eliyle elindeki tabağı sertçe alıp "Git." diye nefesi altından konuştu. Çınar börekleri almasının mutluluğuyla kafasını salladı ama yerini terk etmek için bir hamlede bulunmadı. Gerek de kalmamıştı zaten. Yüzüne vurulan kapıyla bütün mahalle inlemişti. Oğlanın gülümsemesi genişledi. "Bu hallerini de özledim."

Yusuf:
Git diye aldım böreği git artık

Çınar:
Sen nasıl istersen Yusuf'um