Bir Kelebeğin Sonsuzluğu

Bölüm 6 KISKANÇLIK

Herkese merhabalaar<3 Uzun bir aradan sonra yeni bölüm geldi. umarım severek okursunuz. İyi okumalar<3<3

11 Yıl Önce

Ateş, babasının işten gelmesini büyük bir heyecanla bekliyordu. Işık her zamanki gibi Ateş'in yanına gelmişti. Ekin ödevlerini yaptığı için sonra gelecekti.

 Işık ile Ateş birlikte Doraemon izliyorlardı. Doraemon onların en büyük mutluluğuydu. Ateş ve Işık hep iyi anlaşırlardı. Ama aynı zamanda da bazen birbirlerine çok gıcık olurlardı. Ve hareketlerinden anlaşılacağı üzerine yine öyle bir zamandaydılar. Ateş'in annesi artık onları uyarmaktan boğazı çatlamıştı. 

Ateş'in annesi artık evde duruyordu. Annesi en ünlü kadın mafyaydı ancak büyük bir çatışma sonrasında işini bırakmak zorunda kaldı. Bunun üzerine tek uğraşı çocukları oldu. Bir yandan Ateş ve Işık ile uğraşırken bir yandan da Bora'nın ödevlerini yaptırmaya çalışıyordu. Ancak Bora'nın inadı yüzünden hiçbir şey yaptıramamıştı. Işık:

''Ya Ateş n'olur bana şu masalı okusan!''

''Ya git başımdan Işık yaa, abin okusun sana!''

''Abim benim sorularıma cevap vermiyor ama!'' dedi dudaklarını bükerek.

''Kendin oku o zaman Işık, seni boşu boşuna okula göndermediler!

''İyi... Öyle olsun, sen bir şey istediğinde ben sana yardım etmem o zaman.'' dedi. Sonrasında Işık, Ateş'e sanki gidiyormuş gibi düşündürmek için yavaş yavaş Ateş'in yanından uzaklaşırken bir anda Hızlıca Ateş'in yanına koşup Ateş'in saçlarına yapıştı. 

Ateş'in saçları çok uzun olmasa da biraz uzundu. Bu yüzden Işığın rahatlıkla tutup çekebileceği uzunlukta olması Işığın her seferinde işine geliyordu.

 Sonrasında da Ateş, Işığın saçlarına yapıştı. Ancak Ateş Işığın saçlarını çekmeden sadece duruyordu. Ancak Işık için bu durum tam tersiydi. Işık, bütün gücüyle Ateş'in saçlarını çekiyordu. Daha sonra Ateş'in annesinden gelen o mükemmel anne terliği sonucunda ayrılmak zorunda kaldılar.

 Bora koşarak yanlarına geldi. Ancak Ateş sinirini Bora'dan çıkardı... Bora ağlayarak annesinin yanına gidince Ateş malum yerlerine vura vura evden kaçtı. Işık ta hiç durur mu hemen Ateş'in arkasından gitti. Ateş ve Işık birlikte koşarken Seçil Hanım da onları elindeki terlikle kovalıyordu. Işık korkudan bir ağaca tırmandı. Ancak Işığın en büyük korkusu yükseklik olunca kendine geldi ve ne kadar yüksekte olduğunun farkına vardı. Daha sonra Ateş'e:

''A-Ateş b-ben burada k-kaldım! Kurtar beniğğğ!''

''Işık, nasıl çıktın sen oraya yaa?''

''N-Ne b-bileyim beeeğğğn kurtarsana b-beniğğ!'' diyerek Işığın ağlaması şiddetlendi. Işık her korktuğunda ya da aklı karıştığında kekelemeye başlardı. Bunun üzerine Ateş:

''Gel kucağıma, ben tutarım seni.''

''G-Gelemem ç-çok yükseğğkk!'' dedi ve Işın ağlaması daha da şiddetlendi. 

''Işık daha fazla bağırırsan annem bizi yakalayacak. Ve ben o saçma dizileri senin ağlaman yüzünden izlemek istemiyorum!''

Ateş'in annesinin en etkili ceza yöntemi Ateş'in o dizi izlerken onun yanında put gibi durması. Bu ceza Ateş'in en korktuğu cezalardan biriydi. Ancak görünüşe göre bugün o cezadan kaçışı yoktu...

''Işık ya gelirsin, ya da ben gidiyorum!'' dedi Ateş karalı bir şekilde.

''G-Gitme noğluurrr!''