Lavinia • JJK✔ [Short Story]

II. / Otobüs Durağı

1 yıl sonra

O iğrenç günden sonra hayatıma biri girmemişti. Ve sanırım artık kızlardan hoşlanmıyordum.

Şuan ne mi yapıyorum? Yağmurlu günde, sırılsıklam bir şekilde sıcak kahvemi yudumlarken, evime gitmeye çalışıyorum.

Otobüs durağının önündeki yaya lambaları kırmızı olduğunda durdum. Öylesine etrafa bakınırken, yağmurun altında ıslanan ve otobüsü bekleyen, genç, kumral bir kız gördüm. Üşüdüğü her halinden belliydi. Yaka kartında adı yazıyordu. Biraz gözlerimi kıstım ve okumaya çalıştım. 'Yn Ysn'.

İsmi de kendisi kadar güzeldi. En son bir yıl önce bu kadar hızlanmıştı kalbim. Aşka olan inancım sıfırlanmışken sadece ismi bile yeşertmeye başlamıştı yine o duyguyu. O an ceketimi çıkarıp ona vermek istemiştim. Üşümesine dayanamamıştım.

Fark ettim ki birden ilham gelmişti. Hemen ceketimin cebinden telefonumu çıkarıp, notlar kısmına girdim.

Şiirimin ilk kıtasını yazmaya başladım.

“Sana gitme demeyeceğim,
Üşüyorsun, ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar,
Yanımda kal.”

Baktığımda otobüs gelmiş, kumral beden içeri adımlayıp gözden kaybolmuştu.