Yeliz artık üzülmüyordu. Bora'yı umruna takmıyordu. Ondan hoşlandığından bile emin değildi. Artık unutmuş olabilir miydi? Bunları düşünmesinin gereksiz olduğunu farketti.
Yeliz yatağından kalkar kalkmaz aynaya baktı. Çok güzel bir kız olduğunu fark etti. Kızıl saçları ve yeşil gözleri uyum içindeydi. Ne kadar da güzel bir kızmışım ben aslında diye düşünüyordu. Bora'nın davranışları yüzünden kendini çirkin hissediyordu, tabi önceden. Şimdi dimdik duracaktı. Kendine söz verdi. Saçlarını taradı, makyajını yaptı ve çilek desenli çok tatlı bir elbise giydi.
Yeliz dışarı çıktığında kapılarının önünde Bora'yı gördü. Bora üzgün görünüyordu.
-Yeliz konuşabilir miyiz?
-Benden uzak dur artık. Daha fazla moralimi bozmana izin vermeyeceğim.
-Yeliz o Can denen çocukla konuşma, sinir oluyorum nedense.
-Seni ilgilendirmez. Ben Can'dan hoşlanıyorum.
Bora bunu duyduğunda bok gibi kaldı.
