Miss Amora's Obsession

Chapter 6

FRANCE POV

"Sure naba to? Baka mali mali mga citation natin ha", I ask them.

"Oo naman, tyaka sa official website kase dapat tignan kaya tama to", Mela said.

I just nod at nagpatuloy na sa pag type ng aming mga nalikom na information na kailangan namin, gagawa kase kami ng concept paper about sa mga cancer kung posible ba na malunasan ang isang may sakit at kung bakit may mga scientist ang hindi parin nakapag diskubre sa gamot nito.

"Kailangan mo ng tulong, France?", Alex said ng lumapit ito saakin.

I quickly look at Ate Amora. Oo, napalingon ako sa kaniya dahil kasama namin siya dito sa sala, she's sitting on the couch habang hawak ang kaniyang cellphone at the same time ay tumitingin saakin paminsan minsan.

She's looking at me with her firm eyes tyaka naka number 4 pa sa kaniyang legs while tapping her foot multiple times.

"Wag nalang Alex tyaka I'm good naman"

"Are you sure? Baka masakit na ang daliri mo kaka type", nag aalala nitong sabi.

"Nope, I'm good talaga", pagkatapos non ay lumayo na siya saakin at bumalik sa kaniyang ginagawa.

Bakit kase dito kami gumawa, di ko rin kase inaasahan na mas maaga siyang babalik.

"Wait, may correction tape kayo? Namali ko ng sulat ang a kahit na e", Mela said out of nowhere.

Iba din kase ang ginagawa niya, she's writing the soft copy pero sa ibang sub naman, individual kami ng gawa pero mamaya nalang yung akin, mataas pa naman ang time since sa makalawa pa papasok si Sir Leyble.

"I didn't bring mine", Alex said.

"Meron ako, nasa room ko", I said.

"Pahiram France"

"Okay, kukunin ko lang", sagot ko at tumayo, aalis na sana ako when I heard Alex said.

"Samahan na kita France", napalingon ulit ako kay Ate Amora. This time ay parang dumilim na talaga ang kaniyang tingin saakin.

I can read from her eyes na wag akoang papayag tyaka ayaw din niya na may kasama akong ibang tao, I know na ayaw niya na may lalaki akong kasama kaya ganiyan siya ngayon. Huhulaan kona na papagalitan na naman niya ako pag alis nila.

"No need Alex, ako nalang. Kaya ko tyaka dito naman ako nakatira"

"Pero-", he didn't able to finish what he said ng magsalita si Mela.

"Wag nalang pala, nagtutulakan na kayo eh", Mela said.

Tama siya, mas okay nalang na wag. After an hour have passed, natapos na kami sa aming ginagawa, it took us almost 4 hours and it's already 9pm in the evening. Tumawag natin ang Mama nila na kailangan na nilang umuwi but before that, pinakain ko muna sila.

Natapos ang gabi ng matiwasay when they left, need nalang namin ipa print yung na type ko kanina. Matiwasay nga, except don sa isa na nasa couch parin.

I thought wala na siyang sasabihin kaya dahan dahan akong naglakad patungo sa kwarto but I stopped in front of her when she stood up.

"Come to my room after you change, let's talk for a minute", she whispered into my ear at umalis na may mabibigat na hakbang.

Why does it seems like she change? Hindi yung literal na nagbago na siya but sa tuwing nadadagdagan ang edad ko ay mas lalo na siyang nagiging protective saakin. I think umabot na siya sa punto na sobra na para saakin.

It's not that gali ako sa kaniya dahil sobra pa siya na ina or kay manang, tama din naman siya na kailangan ko munang atupagin ang pag aaral ko pero pano naman ko? Kailan naman ako sasaya kung ganiyan nalang siya palagi saakin?

Tumungo ako sa room ko to change pajamas, mga damit pantulog ang after that ay pumunta na ako sa kaniyang kwarto. I haven't mentioned this pero ang kwarto niya ay nasa dulo ng floor na ito. Mas bongga ang kaniyang room dahil may terrace at books pa tyaka malaki ang banyo at marami din siyang rubber shoes. Kung nasa mood siya, nanghihiram ako sa kaniya which she does naman.

When I entered on her room, naabutan ko siyang nakaupo sa side ng kaniyang kama with a color white bathrobe habang umiinom naman siya ng red wine with a glass on her hand. Nasa kama ang bottle, siguro wala talaga siya sa mood this day. She only drink kung may nagpapa init ng ulo niya, o baka naman ako?

"Stand here", she said with authority kaya kaagad kung sinunod ang kaniyang sinabi, wala na akong time na isara ang pinto dahil sa kaba.

Sa lahat ng record ko sa kaniya na sinirmonan niya, ngayon ata ang malala na nangyari. May mali ba akong nagawa?

"State the rules", she said.

Sa tono ng pananalita niya ngayon, parang lasing na siya. Okay lang naman saakin yun, her body her choice naman tyaka wala namang mangyayari saakin kapag lasing siya.

"No boys allowed until you will", I said.

It means to say ay bawal akong magkaibigan ng lalaki, bawal mag dala ng lalaki sa bahay, bawal sumama sa mga lalaki, at higit sa lahat ay bawal magka boyfriend.

"So what you just did?", she ask again.

"Pero ate, nagdala ako ng lalaki but it's not that boyfriend ko siya. May ginagawa kaming school works"

"It's just the same, France. You broke my rule. Do you remember what is the punishment of your act?", she ask me. Nilagyan niya ulit ng wine ang kaniyang glass.

Wala naman akong natatandaan na punishment when I'll broke her rules eh, she just said na 'or else' pero di ko alam kung anong else ang ibig niyang sabihin.

"No answer? Cause I didn't said it right?", she said sabay tayo.

Napaatras ako sa kaniyang ginawa dahil muntik ng magtama ang mukha namin. Medyo matangkad siya saakin, hanggang ilong lang niya ako.

"Well....", she said in a small sound.

She make me look at her sa pamamagitan ng pag duro niya sa sungo ko. This is kind of uncomfortable position.

"Your grounded for straight 1week"

I widened my eyes sa sinabi niya. Seryuso ba siya?

"But ate-"

"No more buts, France. Whether you like it or not, your grounded. I'll inform your professor that your taking modular." Mariin niyang sabi.

I slap her hand pero di ko naman sinasadya na gawin yun, It just my self couldn't control my anger. Dahil lang don? She's acting like this?

"You-", she was about to slap me pero di ako natakot don kahit na alam ko na masakit kapag tumama na saaking mukha.

"Kung hindi lang kita mahal, baka kanina pa kita nasaktan!", she said with her eyes filled with anger.

Ano raw?

"What did you just said?", I ask.

"Nothing, go back to your room and sleep!", she said facing her back on me.

How can I sleep when you throw a sentence without giving some explanation.

Di ko naintindihan!