Miss Amora's Obsession

Chapter 20

France Pov

Nandito ako now sa living room, naiinip tyaka bini-busy ang sarili ko kakahintay sa kaibihan ko. Ang tagal kase dumating ni Mica, sabi niya exact six nandito na siya eh almost eight thirty na eh. Tapos narin kaming kumain pero wala pa siya. Kanina padin ako pinagmamasdan ng kasama ko ritong umupo kung ano ang gagawin ko.

Yes, kasama ko si Ate dito. She's even sitting next to me pero di naman masyadong malapit.

Chat ako ng chat sa kaniya pero di man lang sumasagot. Kapag talaga di ako pinayagan, talagang lagot ako kay Ate. Gabi na! Ano ba kase ang bar nayan bakit gabi talaga kami pupunta.

"You won't sleep?", Medyo nagulat when she suddenly speak. Parang wala ata siya sa mood.

The way she speak ay napaka cold, di ko rin naman siya masisisi kung ganiyan siya. Gabi narin kase tas ako nandito pa, mostly nasa kwarto na ako sa ganitong oras.

"May hinihintay lang kase ako Ate", I replied habang ngumiti ng pilit.

Nagulat ako when I realized na mali ang sinabi ko, I should have called her by her name instead. Nahihiya parin kase ako na tawagin siya sa kaniyang pangalan, you know, she's older than me. I'm nineteen while she's 26.

Well, my mother was older than her kaya maliit lang ang age gap namin. But still, dapat ate ang tawag ko sa kaniya.

"You took out my mood", malamig pa sa yelo na turan nito.

"I'm sorry At— I mean Amora, ang awkward lang kaseng pakinggan na tinatawag kita sa pangalan mo. You know...", I reason out.

Sana maintindihan niya rin ang side ko, I should respect her as my elder. Ang pangit kase ng kalabasan kapag ganiyan ako sa kaniya. From sisters to lovers? It really exists ba talaga?

"Then let's use some call sign"

"Mas lalong awkward", parang si Flash na sabi ko.

Magtatawagan kami ng baby? Honey? Love? Sweetheart? And some more eh mas lalong awkward na yun sa part ko.

"But let me do it nalang, Just call me whatever you want as long as your comfortable.", She said and smile at me.

Alam ko naman na pilit lang yun, bakit kase ang hilig mong saktan ang sarili mo ate? You know naman na I still haven't find out about my feelings for you pero pinipilit mo ang sarili mo. Mas deserve mo ang taong di mananakit sayo tulad ng ginagawa ko sayo.

I know she's hurting, her teared eyes tyaka the way she smile. Ibang iba yun kapag masaya siyang tunay.

"Please, give me some time to think. I promise, I won't be like this."

Though she nodded as approval, di parin ako kontinto.

Kalmahin mo lang sarili mo France. Malalaman mo rin ang sagot sa katanongan mo, you already promise kaya dapat panindigan mo ang sinabi mo. Though promise are meant to be broke, try to fulfill it. My inner self said.

Ilang minuto ang daan mula sa aming katahimikan, we heard some knocked on our door kaya napatingin ako sa pinto.
I guess sila na yun.

"Tignan ko muna Ate kung sino yun", I said at tumayo na.

She didn't say anything kaya tumungo na ako doon ng diretso, I open the door at napaatras ng salobungin ako ni Mica ng yakap.

Ang higpit talagang yumakap ng babaeng to, talagang kabaw.

"Gosh Frenny, I missed you!", Pasigaw na sabi nito, napatakip ako sa mata ko. Masisira ata eardrums ko sa babaenh to.

"Dahan dahan lang naman, Mica. Parang di tayo nagkita ng ilang taon", sabi ko rito.