FRANCE POV
Nagising ako when I heard something na parang putok ng baril, I rub my eyes at doon ko narealize na talagang putok ng baril ang ingay na iyon. Kaagad akong tumungo sa bintana na kung saan ako similip kagabi, there I saw her practicing to shoot a gun.
Hindi ba siya makukulong kapag malaman ng mga pulis na may baril siya? Kung may baril siya, ibig sabihin ang tauhan rin niya meron? Sinara ko nalang ang bintana dahil di naman ako interesado sa kaniyang ginagawa.
Of you're wondering kung ano ang nangyari kagabi after our little talk, pinababa niya ako to eat, di sana ako kakain dahil nawalan ako ng gana pero umingay kase ang tiyan ko kaya pinilit niya ako.
On this room, narito naraw ang mga kailangan ko, may damit tyaka tv pero walang mobile phone or laptop for communication, alam niya na gagamitin ko talaga yan mga gadget's kaya wala di niya saakin binigay ang phone ko.
I took some shower tyaka bumaba, I don't really like watching tv or reading, mas gusto kong mag ikot at the same time ay kukuha ng tiempo para maka takas, but wala ata akong takas, ang dami niyang tauhan! There's a man everywhere, napaka talino talaga niya.
"Come here France", I heard her shouted.
I heard her naman but I pretend na wala akong narinig, I was about to enter pero humarang ang dalawang lalaki sa pinto.
"Just come here you know.", wala naman akong magagawa dahil di naman ako papasokin ulit ng mga aso niya.
I come over her kahit mabigat sa loob ko, she's right, di ko pa kilala ang totoong siya, the Amora I'm facing now is the real one.
Bigla niyang tinutok saakin ang baril na hawak niya, akala ko nga papatayin na niya ako, magpapasalamat sana ako but she quickly make me wanted to take it.
This is it France, pinahawak kana niya ng baril. Patayin muna siya hanggang nandiyan na ang chance.
She just smile on me. Ganon ba kalaki ang paghanga niya saakin without thinking na pwede ko itong kalabitin to kill her right away para makatakas na ako.
But can you kill her? Can I kill her?
"Come on, let me teach you how to properly use gun.", She said at ginila ako papalapit sa kaniya.
She made me face the cans na kaniyang pinagbabaril kanina, she then guide my hand how to properly handle it. At doon na nga siya lumapit saakin.
Hinawakan niya ang kamay ko kaya ramdam ko na tumatama ang malulusog niyang ano sa likod ko.
I don't know, simula nong sinabi niya na she's rooting for me, doon na ako nagsimulang nakaramdam ng pandidiri sa kaniya whenever she's acting sweet towards me. Noon di ganiyan ang feelings ko, I even thought na gusto ko na siya nalang ang Mama ko. But now.....
"Focus on your target, don't loose your attention on them", she whispered.
Gusto ko ng kumawala sa kaniya pero parang nagugustuhan ko ang ginawa niya, not that she's hugging me but to teach me how to use a gun.
"Think that the can in the center is the person that you have been hating", she whispered again.
I have never hated someone in my life, galit lang ako sa kanila but not temporarily, I think na siya nalang ang can na yun.
"Pull the trigger on your enemy, don't feel mercy", she said again.
Hindi ko kaya, I don't know why pero parang ang can ay Hindi ko na nakikita na isang lata kundi siya na nala talikod.
How can I hurt the person who took care of me for a years while back facing me? Pano ko yun magagawa.
"Pull the trigger France", she whispered again na parang napasunod na niya ako dahit unti unti ko na itong kinalabit but...
I choose to shoot the other can, in the left side to be exact.
I was about to celebrate pero napakagat nalang ako sa labi ko when she took the gun on me and kiss my neck.
I'm trying my self na makawala sa kaniyang ginagawa but she's too much strong para magawa ko yun. She hugged me more ng tangkain ko na ialis ang kaniyang kamay na pumupulupot sa aking bewang.
"Your.... So much fine, France", she whispered.
How can she talk while she's doing something to me?
"Ate please.....", i plead.
Please lang ate, tama na.
"Please what? Do you want more?", she replied.
I felt her hand na unti-unting tumataas from my thighs hanggang sa napunta ito saaking puson, I know where this going to be.
"Ate Please!", This time, nilakasan ko na ang boses ko. When I felt her na kumawala sa kaniyang ginagawa ay kaagad akong lumayo sa kaniya sabay punas sa aking leeg.
This is more disgusting than I thought, though sweet tignan ng mga couple na naghahalikan sa isang movie, kapag in reality nakakadiri pala. It's just for me lang naman pero....ah!
She look at me worried trying to reach out on my hand pero di ko siya pinayagan na gawin yun, how dirty her hand is and why does it seems so normal for her? Nagawa na ba niya ito ng ilang besis?
"I'm sorry, I can't stop myself"
"Then you should let me push you away, Ate! You know I really respect you pero sa ginagawa mo, nilalayo mo lang ang loob ko sayo", sagot ko sa kaniya.
I can't remain silent. Pagod na ako sa ginagawa niya. Kung noon malaki ang respito ko sa kaniya, then now unti-unti ng nabubura.
"I said I'm sorry France"
"Sorry can't fix everything, Ate. Though I will accept it, It can't change the fact that you disrespect me", I manage to be bold this time.
I left her in the yard dahil hindi ko mapigilan ang sarili ko na magalit, ayoko ng mapagsalitaan siya ng masasakit na salita cause after all, malaki ang utang na loob ko sa kaniya.
Though she said that she love me, for me it's just her obsession, paano niya masabi na mahal niya ako without any progress?
She find out na mahal niya ako ng unti unti na akong lumaki ang she found me interesting or beautiful? Heck she! By what she stated, parang gusto lang niya ang katawan ko.
Kung talagang mahal niya ako, how can she made some disrespectful thing? How can she kidnap me and hide me from the people?
It's not love, its purely obsession.
Her Obsession.
BINABASA MO ANG
Miss Amora's Obsession
Short StoryThis story was all about the obsession of Miss Amora Ellie Jimenez to the girl she have taken.