Korku.
Acı.
Nefret.
Ne kadar iğrenç duygular degilmi? Ne kadar çok acıtıyor insanı.Korku; 2006
Bekliyordum yine annem ve babamı bekliyordum,geliceklerdi uyuku saatim geldi bana masal okuyacaklardi. Fakat misafirlerimiz vardı sanırım işleri uzun sürecekti,bu misafirler beyaz gömlek giyip üstlerine siyah ceket geçirmişlerdi korkunç görünüyorlardi bence,bakışları çok keskindi.
Bazı misafirlerimizin elinde bisey vardı siyah birşey ama hadi uyuyacağım onlarsiz uyuyamamki?Noluyordu? Neden bağırışıyorlardı? Misafirlerimiz babama bağırıyordu
"Paramı getir Salih! Bana masal okuma." Sesi netti ve korkunçtu.
"Yeni iş buldum,neden anlamıyorsun? Karım ve kızım evde yapma" dedi.
Noluyorki,ben annemi özledim. "Ben onu bunu bilmem Salih,ya şimdi ya hiç!" Napicaklardi babama? Canim babama,aşağı inecektim neyi tartışıyorlarki annemin gözlerinde su var neden öyle oluyorki ben annemle babamı korumaya gideceğim hızlı adımlarla inmeye başladım aşağı ve heyecanla bağırdım inerken
"Anne! Baba! Hadi uyuyalım artık hep beraber..." sonlara doğru sesim kısıldı,silah sesleri patladı o güzel evimizin içinde. Babam yere düştü kırmızı bir sıvının icinde duruyordu,korkudan ölecektim babam niye öyle yerdeydi? Nolmustu ona? Annem niye "Salih!" Diye çığlık çığlığa bağırıyordu?"Baba!" Diyerek koştum ortaya gözlerim dolmuştu bir daha bağırdım "Baba noluyor uyan!" Annem atladi hemen üstüme "Minel! Sakın Kızım, sakın yapma git buradan git Minel!" Diye bağırdı "anne nereye gideceğim nereye gideceğim nasıl bırakacağım sizi uyumak isityorum anne uyumak istiyorum babam niye uyuyor babam bu saatte uyumaz!" Diye gözyaşlarımın içinde konuştum "Minel git kızım,git özgürlüğüne! Yaşa Güzel kızım, yaşa yap bunu koş kızım koş!!" Annem bunlari söyledikten sonra silah sesleri yine patladı,bu sefer annemde uyudu, kırmızı kırmızı oldu karnı zar zor konuştu "yaşa güzelim kaç ve yaşa" sessizce söyledi ve en sonda son darbeyi yaparak bağırdı "koşsana Minel! Yap bunu kızım! Kaybol buradan!" Dediginde korku bütün bedenimi sardı. Sahi neydi bu korku? İçimi sızlatıcak kadar ne vardi bunda?
Koşmaya başladım, kapıyı açtım ve koştum. Ayaklarım çıplak, üstümde babamın seçtiği pijamalarımla koştum. Özgürlüğe koştum.
Özgürlüğe koşuyorum anne.
Acı; 2014
Annem ve babamın gözümün önünde öldürülmesini anlayalı tam 3 sene olmuştu acı icinde boğuluyordum,göz göre göre bıraktım onları orda koştum kaçtım bana denileni yaptım annemin dediğini yaptım. Sokaklardayım şimdi boş, ıssız, tehlikeli sokaklarda. Annemi düşünüyorum canim babamı,ailemizi.. Sözüm olsun size bunu yapanları bulacağım ailem, hepsinin bedelini ödeyecekler. Teker teker.
2023
Ne kadar hızlı geçmişti zaman,6. yaşım,14. Yaşım hepsi lekeydi benim için,yara dolu lekeler. Şimdi 23 yaşındaydım üstümdeki siyah saten elbise ile giriş yapmıştım ailemin katilini bulmak için o iğrenç baloya.
Siyah çantamda ki o silahla, hedefime uglasmak için yürüyordum kendimden emin adımlarla, ünlü iş adamlarının düzenlediği bir baloydu burası. 16 yaşımdan beri ajan gibi eğitilen o çocukların arasına girebilmistim,çok zor olmuştu fakat yapmıştım bunu vücudumun çeşitli yerlerine yaralar alarak sürdürmüştüm bunu,şimdi buradayım yapmam gereken görevi yapmaya geldim, aslında eğitimcilerimizin bu planımdan haberleri yok,buraya çetelerin başlarındaki insanlarin bilgilerini alıp egitmenlerimize götürecektim hedefimde olan adamı da korumalardan birisinin beni yakaladığını ve onu öldürmek zorunda kaldığımı söyleyip işin icinden sıyrılacaktim.İçeriye giriş yaptığımda bir sürü takım elbiseli adamların kadehleriyle kendi hallerinde dolandığını gördüm, kadınlar da vardı çeşit çeşit insanlar büyük salonun heryerine dağılmış duruyorlardı, bazıları aralarında konuşup şakalaşıyor bazıları tek bir şekilde dışarıya yapmacık bir gülümsemeyle duruyorlardı. Bir masaya geçip çantamı masaya yerleştirdim,garsondan bi kadeh alıp zamanın geçmesini bekledim. Yaklaşık bi yarım saat sonra mikrofonla bir adam çıktı sahneye ve konuşmaya başladı
"Merhabalar efendim, öncelikle hepinize iyi eğlenceler dilerim! Buraya zahmet edip geldiğiniz için çokca teşekkürlerimizi iletirim sizlere,tekrardan iyi eğlenceler." Sahneden çekildi, herkes eskisi gibi devam etti, kulağımdaki küçük kulaklığa bastırıp konuştum
"Salona giriş yapali yarım saatten fazla oldu, şimdilik bir sorun yok yukarıdaki odaları kontrol edeceğim,biraz daha ortalıklarda bulunayım " diyip yavaşça elimi geri çektim ve gülümsememi büyüttüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İHANET KOKAN BEDENLER
Roman pour Adolescentsçok küçüktün Minel.. nasıl kıydılar sana? nasıl yaptılar bunu.. sahi,nasıl yaptılar bunu bana? nasıl ittiler beni o cehennemin içine. Ne yaptım ben onlara.