Tanıdığım Yabancı

Bölüm 1

•Alisa•

Koltukta uzanıp telefonumda sosyal medyada gezinirken Bora'nın cırtlak sesiyle bağırışını duydum.

Br: Ablaaaaa
Als: ne var ulan?
Br: annem ekmek al dediiii
Als: git sen al.
Br: abla ben 7 yaşındayım.
Als: birşey olmaz. Gidersin sen.
Anne: ALİSAAAA! YİNE KARDEŞİNİ GÖNDERMEYE ÇALIŞMA! KALK VE EKMEK AL ÇABUK!
Als: tövbe bismillah. Bomba mı patladı? O nasıl bağırış? Sen maça gidip bir bağırsan herkes senden korkar. Bütün mahalle duydu yani. Ayıp oluyor.
Anne: ALİSA!
Als: of tamam ya.

Askılıktan montumu alıp telefonu cebime attım. Ayakkabılarımı da giyip evden çıktım. Ekmek alıp dönerken para üstünü düşürdüğümü fark ettim. Tam eğilip alacakken birine çarpmamla sendeledim. Bu da benim şans işte.

Als: beyefendi önünüze baksanıza!

Kafamı kaldırıp oraya döndüm. LAN! Nasıl ya? Hologram mı görüyorum acaba?

Brk: A-Alisa
Als: ne var Berk?
Brk: beni unutmamana sevindim :)
Als: ben sevinmedim. Hoşçakalma.

Bu çocuk ortaokulda aşık olup çıkma teklif ettiğim çocuktu. Ama o reddetmişti. Şimdi hangi yüzle çıkıyor karşıma?!
Tam gidecekken kolumu tutmasıyla oraya döndüm ve kolumu çektim.

Als: BİR DAHA DOKUNMA BANA! NE VAR?
Brk: tamam... Sakin. Konuşmak istiyorum sadece... Lütfen. Çok kısa.
Als: ..... Tamam.

Karşımızdaki boş banka geçip oturduk.

Brk: Alisa....
Als: ne var?
Brk: benden hâlâ hoşlanıyor musun?

Bunu demesiyle iyice tepem atmıştı.

Als: Sen artık benim için yabancıdan başka birşey değilsin. Sana karşı hoşlanmayı bırak, nefret duygusu bile hissetmiyorum.
Brk: Alisa.. Ben özür dilerim. Lütfen bana bir şans ver.

Bu kelimeyi söylemesiyle aklımda eski bir anım canlandı.

❃Flashback ❁

Als: Berk?
Brk: yine ne var?
Als: sana birşey itiraf edeceğim. Ben.... Senden... Hoşlanıyorum! Benimle çıkar mısın?
Brk: hahahah ne saçmalıyorsun kızım? Sen kim ben kim? Sen eziksin, ben popüler. Sen hizmet etmek için varsın, ben hizmet ettirmek için. Sen kölesin, ben kral. Sen benim köpeğim bile olamazsın. Kaybol şimdi buradan.
Als: Lütfen.. Bir şans ver.
Brk: HEY MİLLET! BURAYA BAKIN! BU EZİK PARÇASI BENDEN HOŞLANIYORMUŞ!
-gülüşme sesleri-
Als: intikamımı öyle bir alacağım ki, yanımdan göz yaşlarıyla ayrılacaksın.
Brk: tabi efendim.

Oradan ağlayarak hızlıca ayrıldım.

❁Flashback end❁

Evet, şimdi sıra bende. O bana nasıl acımadan yaptıysa bende yaparım. İntikamımın ağır olacağını söylemiştim.

Als: POLİS VAR MI? RAHATSIZ EDİYOR BENİ!
Brk: Alisa...
Als: POLİS, GÜVENLİK!
Güvenlik: hanımefendi bir sorun mu var?

Berk'e döndüm. Göz yaşlarıyla bana bakıyordu.

Als: evet, var. Bu şahıs beni rahatsız ediyor.
Güvenlik: beyefendi zorluk çıkarmadan benimle gelin lütfen.

Berk yaşlı gözlerle güvenlikle gidiyordu. Bende en azından intikamımı aldığım için mutluluk ve hüzünle birlikte evime döndüm.

...

Anahtarı kapı deliğine sokup içeri girdim. İçimde çok değişik bir his vardı. Mutluluk veya üzüntü değil, daha karışık bir duyguydu. Hâlâ anlam verememiştim. Benim geldiğimi gören annem yanıma geldi ve elimdeki ekmek poşetini aldı.

Anne: kızım geldin mi?
Als: hmhm.

Annem elimden poşeti aldıktan sonra hızlıca odama geçtim ve kapıyı kapattım. Aslında 'geldin mi' sorusuna 'yok daha gelmedim yoldayım' derdim ama konunun uzamasını istemiyorum.
Aklımda sadece 5 dakikalık da olsa yaşadığım olay vardı. Başka şeyler düşünmeye çalışsam da olmuyordu. Bende kafam dağılır diye telefona bakmaya karar verdim. Tabii buna süper zeka kardeşimin cırtlak sesi engel oldu.

Br: ABLAAAA
Als: ne var ya? Bir sal beni!
Br: annemin telefonunun şarjı bitmiş annem ablanınkiyle oyna dedi.
Als: hayır.
Br: YA ABLAAAAA!
Als: hayır. Çık odamdan.
Br: YAĞAĞAĞAAA OFF.

Bora çıkarken annemin telefonla konuştuğunu duydum. Bir de adımı söyleyince konuşmayı pür dikkat dinlemeye başladım.

Anne: hee anladım.
Anne: yapma ya?! Tamam ben söylerim.
Anne: senin adın neydi çocuğum? Ne? Berk mi? Tamam yavrum görüşürüz.

BERK Mİ? Off kadına ne söyledi kim bilir?
Kapımın sertçe açılmasıyla kafamı oraya çevirdim.

Anne: ALİSA!

*Devam edecek...