Bölüm 2

126 17 2
                                    

Bu da kimdi şimdi .. Arkami dönüp kim olduğuna bakacaktim ki
" Sakın dönmeye yeltenme " uyarısıyla sabit kaldım korku dolu kelimeler ağzımdan döküldü
" Sende kimsin ? " tok bir kahkaha doldurdu kulaklarımı ve sonra sessizlik bu nasıl bir okuldu suan arkamda duran kişide kimdi ? Sesi tanıdık geliyor fakat suan ki korkuyla kim olduğunu çözemiyordum bi anda konuşmaya başladı

" Söylesene buse ona bu kadar benzemek zorunda mısın ? "

" Kime benziyorum ? " bu da neydi şimdi kime benziyordum ben ?

" Boşver buse şimdi ben gidiyorum ve sen arkana bakarsan emin ol hakkında iyi şeyler olacağını düşünmüyorum " bu resmen üstü kapalı bir tehtitti tabiki de aklımı yemedim dönüp bakmicam

" Ta - tamam bakmicam söz yeter ki git , lütfen " boynumdan sıcak nefesi çekildi sert ve hızlı ayak sesleri kulağımı doldurdu bu koca okulda bizi gören veya duyan olmadımı ?

Ayak sesleri kesildi ama arkami dönmeye de korkuyorum zaten bu korku açlığımı beraberinde götürdü bence şuan arkami dönme zamanı yavaş yavaş arkama döndüm ve okul terk edilmiş kadar sessizdi lanetli bir sessizlikdi bu .

Şuan rengimin attığına iddiaya bile girerim lavaboya gitsem iyi olurdu soğuk su kendime getirir beni sanırım koridor da tok ayak sesleri bırakarak ayrıldım lavaboya geldiğimde de kimse yoktu aynanın karşısına geçtim ve evet beklediğim gibi rengim atmıştı musluğa elimi attım ama açamadım olanlar beynimi kurcalıyordu o da kimdi benden ne istiyordu ben kime benziyorum ve bunun gibi tonlarca soru ciddi anlamda olanlara anlam veremiyorum en iyisi yüzümü yıkamam yoksa beynimi vücudumdan ayırmam gerekecek musluğu açtım soğuk su yüzüme temas edince hafif irkildim ama iyi geldi en azından beni kendime getirdi tekrar aynaya baktım cidden ben kime benziyorum suyun akış sesi kulaklarımı doldururken ben bu soruya odaklanmıştım kendimi .

Musluğu kapatıp boş koridora çıktım en iyisi dışarı çıkıp temiz hava solumak ağır adımlarla kendimi dışarı attım sürekli yüzümde olan soğuk ifade bu sefer kendini endişeye bırakmıştı .
Dışarı da bulunan bi kaç öğrenci haricinde okul bomboş sayılırdı bi banka geçip oturdum olanları düşündüm ben hep soğuk görünüyorum fakat ben hala anne babasına muhtaç bir çocuğum bunu az önce yaşanılan olaydan anladım ben böyle iç sesimle konuşurken okul kapısından atakan girdi gerçek anlam da sert bir surat ifadesi var bunu suan daha iyi anlıyorum tıpkı ben gibi o da siyahlara bürünmüştü hızlı adımlarla okula girdi ne vardı da bu kadar acele ediyordu ?

Bir dakika ben neden suan atakanı soruyorum ki o kadar şeyden sonra . Başımı salladım bu çok saçma bugün olanlar akıl işi deil gerçekten . Ben beynimi kemirirken zil çaldı öğrenciler okula girdi .

Hızlı hareketle kafamı üst kata çevirdim şuan izleniyormuyum ben orda birinin olduğuna kalıbımı basabilirim ciddi anlamda ama suan yok camın ira bomboş . Bugün yaşanan olay beni ruh hastası etti sanırım hayal görüyorum . En iyisi okula girmek ve bugünün bitmesini iple çekmek .

-

Sınıfa geldiğim de atakan yerinde oturmuş kara kaplı deftere bişeyler yazıyordu yerime geçip oturdum yandan bir bakış atıp önüne döndü defterin sayfasını kapatıp sıranın altına bıraktı ve dışarı çıktı millet içeri girerken bu çıkıyor cidden bu çocuk cok farkli biri .

Sınıf yavaş yavaş dolmaya başladı fakat atakan hala ortada yok neyse keyfi bilir . En son hoca girdi içeri ve atakan hala ortada yok bi sorunmu vardı acaba ? Ya ben neden bunu bu kadar merak ediyorum yeni tanıştığım birini neden merak ediyorsam sonra kurduğum cümleye güldüm biz bununla tanışmadık bile hoca serbest bırakmıştı bizi yapacak hiç bişeyim yok .

Acaba atakan deftere ne yazıyordu diye düşünmeden edemedim baksam mı acaba diye ikileme yaşıyordum en son dayanamayıp defteri çıkardım masanın üstüne koydum bir sayfaya baksam yeterli aslında kapağı açtım tarih ve bişeyler vardı ve o güne ait yazılar hadi canım atakan günlük mü tutuyor ?

Yavaş yavaş sayfaları çevirdim acaba en son ne yazmıştı ? Son yazdığı sayfayı açtım bugünün tarihi ve benim sınıfa gelişimi anlatmış okumaya başladım son cümle söyle ;
" Ona bu kadar benzemek zorunda mı " bir dakika o yoksa atakan mıydı ?

Şuan saniyeler geçmiyor gibi sıra arkadaşım bir psikopat mıydı yani ? Nefes alışlarım hızlanmıştı ben nasıl bir oyunun içindeyim anlam veremiyorum . Bilmem kaç dakika deftere bakakaldim zilin çalma sesi beni kendime getirdi hafif irkildim ve beni ölďürecekmis gibi bakan atakanı gördüm karşımda suan cidden sinirliydim

" Sen ne yaptığını sanıyorsun da benim özelimi okuyorsun ! " haa cidden o mu bana bunu soruyo ? Ses tinu sakin ve sessizdi ama sinirli olduğu her halinden belliydi

" Anlamadım bunu sen mi diyorsun !? Bugün yaptığın onca şeyden sonra mı ! " afallamıstı belli oluyordu bu .

" Ne yaptım sana ? "

" Dalga mı geçiyorsun ? Öğle Arası yaptığın konuşmayı ne çabuk unuttun ! "

" Bur dakika ne oluyor ? Baştan anlat bir ? " hıı nasıl anlamadım bugün arkamda duran atakan deil miydi ? Baştan sona anlattım olayları ve ben anlattıkca kaslarının ortasındaki damar beliriyordu evet şuan daha iyi anladım ki o atakan deildi

" Kusura bakma son cümle öyle olunca bende sen sandım " fakat beni duymuyor gibiydi sessiz bir küfür fisildasi ve son cümlesi " Bu sefer bittin sen berke "

Bir Ölünün HayatıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin