Sabah uyandığımda kendimi o soğuk otel odasında yerde bulmak yerine
Wakasa'nın evinde uyandım, içeriden hafif bir televizyon sesi geliyordu. Sanki hiç derdi olmayan küçük bir çocuktum, abimin içip içip sarhoş olduğu o gece geride kalmış, şuan sadece bu kötü düşüncelerden uzakta gibiydim:)
Ayağa kalkıp içeri gittim
Wakasa televizyon izliyordu, beni görünce yüzünde herkese karşı pek göstermediği o samimi gülümsemesini görünce...
Bütün bu acıları geride bir saniyeliğinede olsa bıraktım. Ama kısa sürdü..
Wakasa:Günaydın prensesim:)
Senju:Bana ne oldu, başım çok ağrıyor
Wakasa:Şimdi bunları düşünme, sana kahvaltı hazırladım, kendini toplayabilmen için biraz bir şeyler ye.
Wakasa tekrar kafasını televizyona çevirdi
Senju:Her şeyi hatırlıyorum, unutmam İmkansız zaten. O nerede?
Wakasa:Kim?
Senju:Bana yardım etmesini ondan isteyen olmadı, sen neredeydin? Beni hiç mi merak etmiyorsun?!
Wakasa ayağa kalkar
Wakasa:Çok bencil davranıyorsun! Sana her zaman sahip çıkamam Senju. Eğer kendini onlara karşı savunamazsan bunca zaman sana ayırdığım bütün vaktimi hiçe sayarım! Beni hayal kırıklığına uğrattın.
Gözlerim doldu..
Bu yolda yalnızmıydım yani?
Hayır...
Wakasa:Bak, bende yalnızım. Ama hala dimdik ayaktayım, sende böyle ol!
Wakasa'nın yanından öylece geçip gittim, kendimi dışarı attığım an koşmaya başladım, dışarıda hafif bir rüzgar vardı. Ve sadece ben ve geride bıraktığım öylesine birkaç şey..
Ölüyorum sanırım...
_____________________________________Senju kız arkadaşlarından birini aramak istedi, ama telefonunu Wakasa'nın evinden çıkmadan önce sormak aklına gelmedi, zaten galiba otel odasında kalmıştı
Senju altında siyah eşofman ve üzerindeki kısa dar beyaz tişört ile sabahın erken saatlerinde dışarıdaki soğuktan hafif hafif titriyordu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝑲𝒖𝒓𝒕𝒂𝒓 𝑩𝒆𝒏𝒊
Fanfiction-𝗢 𝗮𝗱𝗮𝗺𝗹𝗮 𝗮𝘀𝗹𝗮 𝗲𝘃𝗹𝗲𝗻𝗺𝗲𝗺! -𝗦𝗮𝗻𝗮 𝗳𝗶𝗸𝗿𝗶𝗻𝗶 𝘀𝗼𝗿𝗮𝗻 𝗼𝗹𝗺𝗮𝗱ı -𝗠𝗶𝗸𝗲𝘆... 𝗸𝘂𝗿𝘁𝗮𝗿 𝗯𝗲𝗻𝗶