7.Bölüm

72 7 8
                                    

Sabah uyandığımda kendimi o soğuk otel odasında yerde bulmak yerine

Wakasa'nın evinde uyandım, içeriden hafif bir televizyon sesi geliyordu. Sanki hiç derdi olmayan küçük bir çocuktum, abimin içip içip sarhoş olduğu o gece geride kalmış, şuan sadece bu kötü düşüncelerden uzakta gibiydim:)

Ayağa kalkıp içeri gittim

Wakasa televizyon izliyordu, beni görünce yüzünde herkese karşı pek göstermediği o samimi gülümsemesini görünce...

Bütün bu acıları geride bir saniyeliğinede olsa bıraktım. Ama kısa sürdü..

Wakasa:Günaydın prensesim:)

Senju:Bana ne oldu, başım çok ağrıyor

Wakasa:Şimdi bunları düşünme, sana kahvaltı hazırladım, kendini toplayabilmen için biraz bir şeyler ye.

Wakasa tekrar kafasını televizyona çevirdi

Senju:Her şeyi hatırlıyorum, unutmam İmkansız zaten. O nerede?

Wakasa:Kim?

Senju:Bana yardım etmesini ondan isteyen olmadı, sen neredeydin? Beni hiç mi merak etmiyorsun?!

Wakasa ayağa kalkar

Wakasa:Çok bencil davranıyorsun! Sana her zaman sahip çıkamam Senju. Eğer kendini onlara karşı savunamazsan bunca zaman sana ayırdığım bütün vaktimi hiçe sayarım! Beni hayal kırıklığına uğrattın.

Gözlerim doldu..

Bu yolda yalnızmıydım yani?

Hayır...

Wakasa:Bak, bende yalnızım. Ama hala dimdik ayaktayım, sende böyle ol!

Wakasa'nın yanından öylece geçip gittim, kendimi dışarı attığım an koşmaya başladım, dışarıda hafif bir rüzgar vardı. Ve sadece ben ve geride bıraktığım öylesine birkaç şey..

Ölüyorum sanırım...
_____________________________________

Senju kız arkadaşlarından birini aramak istedi, ama telefonunu Wakasa'nın evinden çıkmadan önce sormak aklına gelmedi, zaten galiba otel odasında kalmıştı

Senju altında siyah eşofman ve üzerindeki kısa dar beyaz tişört ile sabahın erken saatlerinde dışarıdaki soğuktan hafif hafif titriyordu

𝑲𝒖𝒓𝒕𝒂𝒓 𝑩𝒆𝒏𝒊Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin