*Senju'nun ağzından*
Samiyi hastanede öylece bırakıp gitmekten her ne kadar huzursuz olsamda
Yinede Yuzuhayla konuşmak artık şarttı, amacı neydi?
En son ki konuşmamızda pek iyi şeyler olmasada
Ben yinede en azından Hakkai ile konuşmaya çalışıcam
İşte geldim..
*Senju kapıyı tıklatır*
Kapıyı yine Hakkai açar
Hakkai:Sen-
Senju:Şşş! Lütfen sessiz ol.
Hakkai yavaşça kapının dışına çıkar
Hakkai:Burada ne işin var Senju?
Senju:Ne işim mi var? Başımıza ablan yüzünden neler geldiğini biliyor musun?!
Hakkai derin nefes alır ve sakince konuşmaya başlar
Hakkai:Sence ablamın bu hareketlerinden memnun muyum sanıyorsun? Haklısınız, ama inan ki benle konuşman hiçbir işe yaramayacak. Çünkü bende Yuzuhanın neden böyle olduğunu bilmiyorum
Senju:Onla konuşabilir miyim?
Hakkai:Bunu deneme Senju. İnan bana tek olacak gerçek, kavga etmeniz. Ablam bana bile konuşmuyor.
Senju:Hakkai! Şuanda Sami hastanede yatıyor, kardeşi ise resmen perişan oldu, bütün bunlar Yuzuha yüzünden! Birazda onun bazı şeyleri fark etmesi lazım, ya şimdi ya da sonra.
Senju evin önünden tam gidecekken Yuzuha gelir
Yuzuha:Ya. Demek öyle.
Senju Yuzuhanın sesini duyduğunda geri döner
Senju:Ne zamandır saklanıyordun?:)
Yuzuha:Ne?!
Senju:Dur tahmin edeyim, kendini bildin bileli hep.
Yuzuha:Derdinin konuşmak olduğunu sanıyordum, meğersem anca kavgaymış. BIR INSAN HIC MI DEĞİŞMEZ!
Senju:Benim değişmem gereken hiçbir şey olmadı tamam mı?! Niye herkes bana böyle söylüyor!
Hakkai:Daha fazla saçmalamayın! İçeri geçin ve gerçekten iki yetişkin insan gibi konuşun.
Hakkai Senjuyu eve davet eder
Yuzuha ve Senju otururlar
Hakkai:Ben içerdeyim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝑲𝒖𝒓𝒕𝒂𝒓 𝑩𝒆𝒏𝒊
Fanfiction-𝗢 𝗮𝗱𝗮𝗺𝗹𝗮 𝗮𝘀𝗹𝗮 𝗲𝘃𝗹𝗲𝗻𝗺𝗲𝗺! -𝗦𝗮𝗻𝗮 𝗳𝗶𝗸𝗿𝗶𝗻𝗶 𝘀𝗼𝗿𝗮𝗻 𝗼𝗹𝗺𝗮𝗱ı -𝗠𝗶𝗸𝗲𝘆... 𝗸𝘂𝗿𝘁𝗮𝗿 𝗯𝗲𝗻𝗶