Who is that boy?

Sandy

Ad Hope:

Snel ren ik naar binnen. Loop het klaslokaal binnen waar Sterre normaal altijd is maar dat is ze niet. Waar is ze toch? "Mevrouw weet u waar men zusje Sterre is?" vraag ik als ik denk ik een leerkracht zie rondlopen. "Oh ja ze is zelf naar huis gegaan ongeveer een halfuur geleden." oh nee dat is niet goed. Snel ren ik naar mijn fiets en fiets snel naar huis. Als ik binnekom roep ik naar Sterre maar nee geen antwoord. Tranen lopen over mijn wangen. Waar is ze? Hoe moet ik dat gaan uitleggen aan men ouders? Ik ben verantwoordelijk voor haar.

Ik bel haar een paar keer maar ze pakt niet op. Sterre kom alstublief heel thuis.

Na 20 min gewacht te hebben is ze er nog steeds niet. Ik kan het niet meer en stap op men fiets en begin haar te zoeken. Ik ga naar het park, naar het huis van haar vrienden maar nee geen Sterre.

Na een tijdje stop ik met zoeken omdat het al te donker is. Ik hoop maar als ik thuis kom dat Sterre gewoon in de zetel zit. Maar wanneer ik thuis kom en zie dat alleen men ouders thuis zijn begin ik echt bang te worden.

"Wat kom jij nu nog zo laat thuis doen? En waar is Sterre?" roept men vader kwaad. "Uhm ik was de tijd uit het oog verloren en toen ik bij Sterre op school aankwam was ze al weg. Dus ben ik haar gaan zoeken." zeg ik zachtjes terwijl er meer en meer tranen beginnen te lopen.

Mijn vader komt naar me toe en begint me te slaan en te shotte. Mijn moeder begint me uit te schelden. "Rot kind. Ik wist dat we je beter niet hadden genomen. Je bent een mislukkeling. Ik wil je nooit meer zien en neem Sterre ook maar mee als ze nog niet dood is!" roept men moeder en knak dat is men hart. Wanneer mijn vader stopt probeer ik zo snel mogelijk naar boven te gaan. Wat moeilijk gaat als alles zeer doet. Ik neem mijn koffer doe er heel wat kleren in, mijn knuffel die ik van men geboorte heb. Mijn laptop en de foto's van mij die ik op zolder heb gevonden. Met mij en het nog onbekende jongetje. Steek er ook nog fotos van mij en men vrienden en van mij en Sterre in en ga dan naar Sterre haar kamer. Ik doe haar kast open waar al haar 1D spullen in liggen want onze ouders haatte 1D waardoor Sterre er niets van mocht maar stiekem kan alles. Ook wisten ze niet dat we naar een 1D concert ginge ze dachte dat we naar Selena Gomez gingen niet dus. Ik pak twee koffers in de ene doe ik al haar 1D spullen in want ze kan niet zonder die dinge en in haar andere doe ik het hoognodige. Als ik klaar ben neem ik nog mijn opladder en gsm en doe 1 voor 1 de koffers naar beneden. Mijn ouders kijken me niet eens aan en dus ga ik naar buiten en sluit de deur.

Ik ga op de stoep zitten en tranen vloeien over men wangen. Niet alleen door de pijn maar ook omdat ik dacht dat we een familie waren.

"Hope!" roept een stem die ik meer al te goed ken. "Sterre?" vraag ik zachtjes en kijk men zusje aan. "Waar was je?" vraag ik. "Ik was naar huis aan het komen maar wist de weg niet meer en ben ik weet niet waar gaan zitten en toen kwam Sandy en heeft me eten gegeven en dan zijn we naar hier gekomen maar wat is er?" vraagt ze. "Niets. Maar kom we gaan nu al naar Brussel." zeg ik tegen Sterre. "Maar mama en papa?" vraagt Sterre. "Zijn weg." zeg ik. "Hoe gaan we naar Brussel dan?" vraagt Sterre. "Trein." zeg ik. Net wanneer ik sterre mee wil nemen komt er een jongen uit de auto gestapt. "Hey Sterre do you come tomorrow to the 1D concert?" vraagt de jongen. Sterre knikt. "Sorry but who are you?" vraag ik. "I am sandy." zegt Sandy. "Owh you are the boy who found my sister. Thank you for that but now we have to go. Brussels is waiting for us." zeg ik terwijl ik Sterre meetrek + de koffers maar Sandy laat het er niet bij en bied ons een lift aan. Sandy legt de koffers in de koffer. Ik geef Sterre haar Niall pop en haar dekentje van 1D want zonder die dinge kan ze niet slapen. Ze gaat daarmee in de auto zitten en ik ga naast Sandy vanvoor zitten. "She is cute and i think a big fan of 1D?" zegt Sandy wanneer hij naar Sterre kijkt die al meteen ligt te slapen. "Yes she is but do i know you from somewhere?" vraag ik. "No i don't think so." zegt hij en hij begint te rijden.