Ο καινούργιος μου γείτονας

chapter 17

- και αν επιθυμώ να κάνουμε σεξ;
"Δεν γίνεται Αγγελική"
- γιατί;
"Γιατί θα είναι σεξ χωρίς συναίσθημα και αυτό εσένα θα σε πληγώσει"
- δε θα πληγωθώ.
"Αγγελική. Είδη νιώθεις για εμένα. Αν κάνουμε σεξ θα νιώσεις περισσότερα."
- δεν πειράζει.
"Δεν θέλω να είμαι αυτός που θα σε γαμησει και θα φύγει το επόμενο πρωί"
- γιατί;
"Γιατί εσύ Αγγελική είσαι διαφορετική, θα πληγωθείς και θα πονέσεις."
- οι άλλες τι διαφορά έχουν;
"Οι άλλες ψυχή μου, το επιθυμούν και το επιδιώκουν. Εσύ δεν το επιδιώκεις. Είσαι αθώα και πρέπει να κρατήσεις αυτή την αθωότητα σου"
- Άλεξ
"Αγγελική. Απλά θέλω να προχωρήσεις τη ζωή σου. Δεν είμαι εγώ για εσένα."
- εντάξει.
"Θέλω να είσαι με ένα άτομο που έχει αισθήματα για εσένα. Που θα σε γαμαει και όντως θα νιώθει. Που θα σε αγαπάει. Αυτόν αξίζεις Αγγελική."
- το ξέρω.
"Εγώ δεν μπορώ να γίνω αυτός Αγγελική."
- γιατί;
"Γιατί δεν γίνεται"
- δεν αφήνεις τον εαυτό σου να γίνει.
Όπως δεν άφησες τον εαυτό σου να κλάψει στο μνημόσυνο της μαμάς σου"

με κοίταξε μέσα στα μάτια.

Τα χέρια του τώρα ακουμπαγαν δυνατά το μπούτι μου.

"Αγγελική. Φτάσαμε"

Άνοιξα τη πόρτα και έφυγα.

- καληνύχτα!

Δεν απάντησε απλά έφυγε γρήγορα.
Δυναμώνοντας τη ταχύτητα.

Δεν πήγαινε σπίτι αλλά κάπου αλλού.

[...]

Ήταν 5:00
Εγώ καθόμουν στο παράθυρο και περίμενα να δω πότε θα έρθει ο Άλεξ.
Όλα αυτά που μου είπε ακόμη προσπαθώ να τα σκεφτώ.
Να τα βάλω σε μια σειρά.
Μπορεί ο Άλεξ, να μην είναι αυτός που θέλω. Αυτός που ονειρευόμουν τόσα χρόνια. Το ιδανικό αγόρι που πάντα ήθελα, αλλά τον έχω ερωτευτεί.
Από τη πρώτη και όλας στιγμή.
Εαν έδινε μια ευκαιρία στο μεταξύ μας είμαι σίγουρη ότι θα πήγαινε καλά. Τουλάχιστον θα υπήρχε προσπάθεια, μπορεί αμοιβαία αγάπη όχι. Αλλά θα υπήρχε προσπάθεια, με το καιρό θα αναπτύσσονταν τα συναισθήματα και θα αυξάνονταν η αγάπη.
Τουλάχιστον έτσι βλέπω στις ταινίες.
Έτσι ξέρω να γίνεται.

Αλλά ο Άλεξ. Απέχει από όλα αυτά.
Έχει χτίσει μια διαφορετική νοοτροπία και έχει αρκεστεί σε αυτό.
Δεν είναι σπάνιο για τα αγόρια βέβαια.
Αλλά είμαι και της οπτικής, ότι αν αφήσουν τον εαυτό τους μπορούν έστω να νιώσουν κάτι.
Όχι τα άπειρα συναισθήματα..
Αλλά μπορούν.
Ο Άλεξ, δεν αφήνει τον εαυτό του μάλλον και για αυτό δε θέλει να νιώσει κάτι.
Η μάλλον, είναι τόσο σίγουρος που θα με πληγώσει, που δύναται να δώσει μια ευκαιρία.