1ο μέρος "αγάπη"
"είσαι ότι πολυτιμότερο έχω Αγγελική στο κόσμο. Δε μπορώ να χάσω και εσένα"
- δε θα με χάσεις ποτέ Άλεξ.
2ο μέρος. "Πόνος"
"Μη με αφήσεις Αγγελική, μπορεί να μη σου αξίζω αλλά σε αγαπώ"
- Μερικές φορές Άλεξ, πρέπει να αφήνουμε...
Είχα ανοίξει τα βιβλία μου, η μητέρα μου είχε φέρε φρούτα καθώς χρειαζόμουν πραγματικά δύναμη για να συνεχίσω.
Αύριο γράφω αρχαία κατεύθυνση. Έχω διαβάσει φυσικά, έκανα επιπλέον ώρες φροντιστήριο για να έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα. Γενικά τα αρχαία δε με φοβίζουν όσο η έκθεση.. Έχω συμβιβαστεί με τα αρχαία, την ιστορία και τα λατινικά καθώς μου αρέσουν αρκετά. Με την έκθεση είμαστε όπως ο διάολος με το λιβάνι.
Άρχισα να μαθαίνω κάποια σημεία παπαγαλια-αφού πρώτα τα είχα κατανοήσει- Σημείωσα σημαντικά σημεία, ημερομηνίες, σημεία που δε μπορούσα εντελώς να καταλάβω ή να μάθω με stabilo..
Φυσικά δεν έλειπαν οι 1d από το διάβασμα μου. Είχα ανοίξει Spotify βάζοντας 1d να ακούσω. Με ηρεμουσαν.. Εξάλλου δεν κρύβεται η αδυναμία μου για τους 1d!
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
2:00
Ήταν περασμένη η ώρα από δύο.. Ο Άρης δεν είχε γυρίσει ακόμα.. Εγώ μόλις είχα τελειώσει απ' το διάβασμα..
Η πόρτα του δωματίου μου χτύπησε..
- Τι θες ρε Άρη;
"Η στεφ τα έχει με το Γιώργο;"
- ναι γιατί;
"Καιρό;"
- ναι..
"Το πάνε σοβαρά;"
- θεωρώ πως ναι..ο Γιώργος είναι ένα πολύ καλό παιδί για τη Στεφ. - Πιστεύω ότι η Στεφ τον γουστάρει..είναι ο τύπος της εξάλλου..
"Αυτός είναι ο τύπος της;"
- ναι..
"Φυτά δηλαδή;"
- δεν είναι φυτό Άρη, απλά στη φύση σου δεν υπάρχει ο όρος ευγενικός, καλός, προσεκτικός!
"Είμαι άκρος προσεκτικός με τις κοπέλες που διατηρώ φάσεις"
Κλείνοντας μου το μάτι. Ναι κατάλαβα που το πήγε.
- όχι όμως ευγενικός για να τις κρατήσεις!
"Αυτές δεν θέλουν ευγένεια Αγγελική, θέλουν ώμο πήδημα"
- Άρη μιλά πιο όμορφα..
"Αγγελική μου στο κόσμο δεν είναι κοπέλες σαν εσένα και τη Στεφ- που δε δίνετε δικαιώματα, δεν αλλάζετε αγόρια σαν τα πουκάμισα- αλλά κορίτσια που για να πηδηχτουν μπορεί να σου τάξουν την Άρτα και τα Γιάννενα"
Δεν έχει άδικο κι όλας..
- που θες να καταλήξεις Άρη; Γιατί η ώρα είναι 2 το βράδυ και μόλις τελείωσα από το διάβασμα..
"Είναι χαρούμενη;"
- θεωρώ πως ναι...γιατί όμως το ρωτάς;
"Απλά τη νοιάζομαι σαν φίλη"
- ναι ε;
"Ναι.. καληνύχτα μικρή μου. Κοιμήσου"
Είπε καθώς έφυγε από κοντά μου. Έκλεισε δυνατά τη πόρτα μου, μετά από λίγα λεπτά επικρατούσε απόλυτη ησυχία...
Με πήρε ο ύπνος στη σκέψη ότι σε ένα χρόνο θα περάσω στη σχολή που ονειρεύομαι από μικρό κορίτσι...
