Geçmiş BxB

2

.
Gözlerimi açtığım 512. sabahtı. Ellerini bıraktığım sesini duyduğum günün üzerinden geçen 512. cehennem misali gün.

İlerleyememiştim... Söz verdiğim gibi olmamıştı. Kızıllık yolcu edilmişti lâkin ben halâ ondan binlerce kilometre uzaktaydım. Intikam alınamamıştı. Ölüyordum vücudumu ele geçiren hastalık omuzlarımdan tutup o ceset çukuruna çekiyordu bu iğrenç bedeni...

Nefes alacak tek sebebimdin bir tanem Hayatta olmamın tek sebebi ama artık sende yoksun, ölüm haberini almak beni yerle yeksan etti. Saatleri saydığım günler daha dün gibi şimdi ise öleceğim günü bekliyorum. Bir zamanlar "Allahım ne olur ona kavuşmadan alma canımı." dediğim günlerden. "Yalvarırım canımı al da kavuşayım, kavuşayım nefesime." Ciğerlerim yanıyor sensiz. Göz pınarlarım kurudu şelaleler bile sana döktüğüm göz yaşına kadir değil

mübrem...

Belki bu mektuplar bir gün birinin eline geçer. Bu niyetle ismini vermedim hiçbir vakit, lâkin bizi tanıyanlar bilir benim senden başka hiçbir canlıya böyle şeyler hissedemeyeceğimi. Bir kez daha elveda bir tanem, mezarına gelmeyi o kadar çok istiyorum ki canlı son kez göremediğim bedenini en azından toprak altında son kez görmeyi. Bunu bile yapamamak o kadar canımı yakıyor ki. Sırf güzel bedenini binlerce parçaya ayırmasınlar diye, bir zamanlar günümü başlatan gülen gözlerin ve bana sımsıkı sarıldığın kollarını acımadan kıracaklar biliyorum... Sana karşılık olarak sarmaladığım belini, acımadan organların için kesecekler. Benim dokunmaya kıyamadığım için aylarca ayrı kaldığım bedeni acımadan denek olarak kullanacaklar. Bu duygu ile nasıl seni ziyarete gelebilirim.

Kendi ellerimle 2. ölümüne seni nasıl teslim edebilirim. Bir kez daha buna hakkım yok hele de bizim için bu kadar savaşmışken olmaz.

Bugün bir video buldum. 3. yılımız dolmuştu. 3 yıldır sevgili 19 yıldır birlikte olduğumuz yıl... Eski bir kamera elbette siyah beyaz çekiyor. Öyle bir gülümsüyorsun ki kameraya bakıp, yıldızlar utanıyor kendinden. Üstünden yayılan beyaz ışık kameraya renk katıyor âdeta. Arkandan yaklaşıp sarılıyorum sana. Beline dokunmamla kıkırdıyorsun. Diğerlerinin yanında soğuk ve sessiz olan sen, yanımda en şen şakrak insanlardan bile daha neşeliydn. Seni her öptüğümde gözlerini kapatıp oh hiç bitmesin demeni bile özledim. Bir de video da görmek özlemimi en derin yerinden tekrar bıçakladı...

Keşke tekrar kollarımın arasında olsan oğlumuz yanımızda olsa. Keşke daha 16 yaşında bir başına büyümek zorunda kalmış olmasa. Bir ailesi olmuş olsa da diğeri hayatta iken ailesiz kalmasa...Ona uzaktan da yardım ediyorum merak etme güzelim. Oğlumuz tamamen yalnız değil. En azından madde açıdan lakin manevi açıdan o kadar eksik ki keşke ona bunları yaşatmasaydık dediğim tek gün olmadı..

Sence iyi bir baba mıydım. Kendi babam için söylediğim sözleri oğlumuz da benim için söylüyor mudur. O istemedigim insana dönüşmüş olabilir miyim. Sana sarılarak ağladığım o insana dönüşmüşsem... Hâlâ beni sever misin nefesim?