Mam 17 lat i nadal jestem taką samą Julią jaką się urodziłam. Nadal mam kruczoczarne włosy, bladą cerę i przejrzystobłękitne oczy. Ale w środku jestem inna i dobrze wiem to tylko ja.
Zaczęłam podróżować, by zapomnieć o tym, co mnie spotkało, ale i tak wspomnienia wracają. Staram się żyć normalnie, jednak to jest naprawdę trudne. Tak naprawdę staram się żyć w kłamstwie. Staram się sobie wmówić, że tamto zło się nigdy nie wydarzyło.
Nadal z nikim nie rozmawiałam na ten temat i nadal nikt nic nie wie. Chociaż w sumie nie. Teraz już ktoś wie. I tym kimś jesteś ty.
Nie dotrzymałam swojej obietnicy, bo jak powiedział pewien mądry człowiek- „Prawdziwą spowiedź można pisać tylko łzami".
CZYTASZ
Obietnica Julii
General Fiction"Żyjemy na jednej, wielkiej kuli ziemskiej. Są nas miliardy. Zamieszkujemy różne kraje. Różnimy się rasą i językiem. Mieszkamy w jakiś miastach i wsiach, mniejszych lub większych. Zakładamy rodziny. Rodzimy się, żyjemy i umieramy. Taka jest kolej rz...
