Gimnazjum

Część 3

Rano, o umówionej porze, spotkałyśmy się przed blokiem. Poszłyśmy do szkoły. Nauczyciele byli fajni, zwłaszcza Pan Suliga(nasz pan wspomagający) i Pani Lentas(nasza wychowawczyni).

Po lekcjach spotkałyśmy się i znów wyszłyśmy z psem. Czułyśmy się, jakbyśmy znały się od zawsze. W sumie to spotkałyśmy się parę lat wcześniej, jak się potem okazało, ale Ania miała inną koleżankę i nie chciała się ze mną wtedy zadawać.

Zaczęłyśmy się codziennie spotykać po szkole. Chodziłyśmy też razem i wracałyśmy razem. Byłyśmy nierozłączne.

Na każdej przerwie śmiałyśmy się z byle czego, a na lekcjach śmiechałyśmy z takich rzeczy, jak np. ,,ręcznik dla gimnazjum". Dla niewtajemniczonych: usunęłyśmy początek ze słowa ,,podręcznik"(to było na fizyce). Pani na to ,,Z czego się śmiejecie, dziewczyny? Może pośmiejemy się razem?". A my ,,Eee, nie, z niczego, nieważne".

Okazało się, że obie uwielbiamy śpiewać i słuchać muzyki. Śpiewałyśmy często na placu po szkole lub przed lekcjami. Oprócz tego obie mamy zdolności aktorskie i często przedstawiałyśmy transkrypty mlp lub filmy. Gdy miałyśmy jako lekturę szkolną jakiś dramat do przeczytania, czytałyśmy ją na przerwach z podziałem na role. Tak np. przeczytałyśmy ,,Antygonę", ,,Zemstę" lub ,,Króla Edypa". Do fragmentu ,,Balladyny" zgłosiłyśmy się same, gdy czytaliśmy to na polskim. Byłam Balladyną, a Ania Aliną. Bardzo dobrze wczułyśmy się w postaci, gdybyśmy nie czytały tego z ławki, naprawdę inni mogliby się mnie wystraszyć, a o Ani pomyśleć, że kona. W dodatku często nabierałyśmy się same na siebie, choć czasem nie miałyśmy takiego zamiaru, by ta druga została nabrana. Np. nabierałyśmy się na udawany ból, płacz, kichanie, itd. W dodatku Ania często nabierała mnie(głównie w Manufakturze), mówiąc ,,Cześć!" do manekinów. Myślałam, że serio się z kimś wita.

Gdy sie poznałyśmy miałyśmy około 13 lat.. dzisiaj mamy 22 druga 21.
Życie nas zmieniło troszkę, miałyśmy swoje problemy, ale mimo wielu kłótni zawsze się godzilysmy po jakimś czasie.
Kazda miała inne problemy bo każda przeszła przez coś innego.
I tak się przyjaźnimy do dziś. Po skończeniu gimnazjum bałyśmy się że to będzie koniec naszej przyjaźni ale tak się nie stało.
Ania poszła dalej do liceum potem na studia na filologię angielską.
A ja do technikum i teraz jestem zaocznie w szkole policealnej. Obecnie szukam pracy ale jest to bardzo trudny i ciężki proces.
-------------------------------------------------
A co u nas dalej się dzieje ? Co się wydarzyło przez te 8 lat? Tego dowiecie się w następnej części. Trzymajcie się buzka 🥰
-------------------------------------------------