Mockingbird | Hyunlix (Daddykink) ✓

ଘ 3. Bölüm ଓ

ଘଓ

Kapı 2 defa tıklatılarak çalındığında, yatağın içinde kendimi boğmaya çalışıyordum. His ses çıkarmadan, dizlerimin üstünde emekleyerek kapıya kadar süründüm, kapıya sırtımı dayayıp oturdum. Gitmesini istiyordum, inanılmaz paniklemiştim.

"İçeride olduğunu biliyorum." Dedi kapının arkasından.

Sikik, bunu ben de biliyorum, bana bilmediğim bir şey söyle. Mesela neden kapımı çaldığını, ya da bana ne yapacağını...

Kapıyı daha ısrarlı çalmaya başladı. Siktir, apartmanda birileri duyarsa rezil oluruz. Gecenin bir yarısı, avukatın kapısını alacaklı gibi çalan bir polis...

Çaresizce kapıyı açtım. Keşke önce ayağa kalksaydım, adamın önünde diz çökmüş gibi oldum şimdi böyle de...

Bir süre yüzüme avel avel baktıktan sonra, sonunda konuştu. "Avukat Lee?"

Toparlandım, ayağa kalktım. Hadi salağa yatayım. "Polis memuru?" Yatmışken sikmese bari. Neyse, şaşırmış gibi iyi rol yaptım.

"Ah, seni beklemiyordum."

"Ben de." Yo, biliyordum ki.

"Üst katım bir süredir boştu, bu yüzden kimse olmadığını düşünerek rahatça takılıyordum." Evde çıplak da geziyor musun?

"Aslında bir aydır buradayım. Ama sorun değil, sesiniz kötü olduğu için bağırmadım." Aferin amına koduğum, bir de aşığım sana falan de.

"Bunu sormadım, neyse. Rahatsız ettiğim için üzgünüm, bir daha olmayacak. İyi geceler.

Sen var ya, tanıdığım en büyük orospu çocuğusun. Umarım deprem olur da bina yıkılırken altımda kalırsın. Siktir git, bir daha da şarkı söyleme. Bülbül sesli orospu çocuğu. Davayı da kaybettireceğim sana, sonra dersin onu sormadım diye. Anana sor anana. Piç.

ଘଓ

Davayı kazanmanın, pek bir yolu yoktu. Günlerce araştırmama rağmen, neredeyse birbirinin ikizi olan iki kardeş arasında, mirasın tamamını almanın bir yolunu bulamamıştım. Yüzünün alacağı ifadeyi bildiğimden, görüşmemek için her yolu denemiştim. Ama sonunda çaresizce, o olayın üzerinden günler sonra buluşmayı ayarladım.

"Günaydın bay Lee." Dedi buz gibi bir sesle karşıma otururken.

Ne sohbet edeceğim seninle, selamı sabahı kes de iş konuşalım. Sormadım dersin sonra. "Davayı kazanmanızın bir yolu yok. Mal her halükarda eşit olarak dağılacak."

"Anladım, iyi günler."

Orospu çocuğu, kalktı gitti. Hay amına koduğum, şurda bir araba çarpsa da rahatlasam.

Çarpmadı elbette. Nasıl öfkelendim o an, nasıl sinirlendim. Onun için tonlarca araştırma yaptığımda, bana resmen bok gibi davranmıştı. Geçen gece yaşanan o garip şeyden sonra, bir daha hiç sesini de duymamıştım. Şimdiyse, mahkemeye gidip gitmemem gerektiğini bile bilmiyordum.

Bir süre daha kafede kaldıktan sonra, koltuğumun altına dosyamı, bacaklarımın arasına kuyruğumu sıkıştırıp büroya döndüm. Şimdi yine...

Hay sikeyim ya, şimdi bir de gidip muşmula suratlı birim müdürüyle papaz olacağız. En çok onu sikmek istiyorum, duvara vura vura kafasını parçalayasım geliyor.

ଘଓ

Ne boksa, davanın peşini bırakmadım. Aksine, öfkeme yenik düşüp, başka bir girişimde bulundum. Dosyamda yer alan iki isimden, bir diğerine yöneldim.