HÜMKAR BEĞENDİ

Bölüm 3 ZAMAN

" Hüma Akşın, güzel kızım kalk hadi geldik eve. "

Zar zor gözlerimi araladım. Taksi ve uçak yolculuğu nasıl geçti anlamadım bile.

" Hüseyin sen hemen valizleri indir sonra beni şirkete bırak. "

" Ay menderes ne şirketi şimdi o kadar şey yaşandı. "

" Kısa bir iş Nazmiye merak etme. Siz geçin içeri. "

" Bende geliyim mi ? "

" Sen hümanın yanında kal baksana kızım nasıl yorgun. "

" Tamam menderes dikkat et. "

İçeri geçip odama yöneldim. Kendimi çok tuhaf hissediyordum yorgunluk gibi değil de tarifsiz bir kırgınlık vardı üzerimde. Acaba karaya ne oldu diye düşünüp duruyordum. Keşke numarasını alsaydım , en azından nasıl olduğunu sorardım.

.
.
.

( 1 hafta sonra )

" Olmuyor işte Nazmiye adamlar sıkıştırıp duruyorlar nerden bulayım ben o kadar parayı "

" Olurmu öyle şey daha ödeme gününe çok var , ne hakla paranın hepsini isterler ? "

" Herşeyi öğrenmişler işte, ellerindeki kozu sonuna kadar kullanıyorlar. "

" Nasıl öğrenmişler sen kimse görmedi demedin mi ? "

" Bende öyle zannediyordum ama görmüşler işte. "

" Şimdi ne yapacağız ? "

" Bir şekilde anlaşmaya çalışacağım. "
.
.
.

  Olayların üzerinden bir hafta geçmişti içimi kemiren merak aynı şekilde duruyor olsa da en azından kafamı toparlama fırsatı bulmuştum.
Bu sıralar annem ve babamda anlamlandıramadığım bir endişe vardı sürekli birşeylerle ugrasiyorlardi neyse yakında çıkar kokusu. Tüm düşünceleri bir kenara bırakıp alışverişe çıkmaya karar verdim en azından gezip kafa dagitabiliyorum.

AVM ye geldiğimde ilk olarak yaklaşan doğum günüm için birşeyler aramaya başladım. Tüm ailem ve babamın iş ortaklari herkes gelecekti, kalabalık olacağı için şık olmam gerek.
  Elbiseler arasında kaybolmusken çok yoruldugumu farkettim hem biraz dinlenmek hemde guruldayan karnımı bastırmak için yemek bölümüne çıktım, acaba ne yesem ?

" Pardon hanım efendi bizimle gelmeniz gerek. "

Yanımda beliren takım elbiseli adamın suratına şaşkınca baktım bu da kim ?

" Sizde kimsiniz ? "

" Lütfen zorluk cikarmayin ve bizimle gelin. "

" Güpegündüz adam mı kaçıracaksınız ? Siz kimsiniz ? Biryere de gelmiyorum. "

" Efendim emir büyük yerden lütfen zorluk cikarmayın."

  Belindeki silahı göstererek bana göz dağı vermeye çalışıyordu. Tam birşey söyleyecekken etrafda dolaşan siyahlı adamları gördüm, yoksa bunlar oteldeki olaylara karışan mafyalarmiydi ?

" Ailenize zarar gelsin istemiyorsanız bizimle gelin. "

  Allahım kaçırılıyorum resmen bunlar kimm ? Adam benim kolumdan tuttuğu gibi asansöre götürüp -2. Kata bastı. Kesin beni kaçıracakları arabaya götürüyor.
  Asansörden inerken ayaklarım geri geri gidiyordu, büyük siyah bir arabaya doğru gittiğimizi farkettim iyice panikliyordum. Biz arabaya yaklaştıkça kapılar açıldı kesin beni içeri atacaklar diye düşünürken arabadan çıkan kişi ile donakaldım.

" Ali Kara "

" Güzelim "

  Panik ve sevinç ile koşarak karaya sarıldım, şaşırmış olacak ki  birkaç saniye sonra kollarını sardı.

" Titriyorsun Hüma ne oldu ? "

Göğsüne gömdüğüm yüzümü kaldırmadan cevap verdim umarım beni anlamıştır.

" Ben kaçırılıyorum zannettim, korktum biraz. "

" Ştt sakin ol güzelim."

Hem saçlarımı okşayıp hemde sırtımı sıvazlıyordu çok iyi geldi.

" Arabaya geç hüma bende geliyorum. "

Başımı sallayıp arabaya binip karayı beklemeye başladım. Beni getiren adama sağlam bir yumruk atıp yanıma geldi.

" Kara ne yapıyorsun ? "

" Korkma hadsizin birine had bildirdim. Canını yaktı mı ? "

" Hayır ama korktum sadece "

" Korkma güzelim ben yanındayım bundan sonra. "

" O gün ne oldu kara ? "

" Anlatacağım hepsini hele bir eve gidelim. "

" Ne evi ? "

" Seni kaçırıyor olduğum ev 😉 "

" Dalga geçme kara ! "

" Dalga geçmiyorum güzelim, telefonun da yanında değil yardım da isteyemessin resmen kaçırıyorum seni. "

" Sen ciddimisin ? "

" Hiç olmadığım kadar Hüma Akşın. "

Gözlerindeki o karanlığı görmüştüm neye düştüm ben böyle ?