Bölüm 8 "KARAr Senin"

160 11 4
                                    

Beni iyice duvara sıkıştırıp yüzüme doğru fısıldayarak konuşmaya devam etti.

" İkincisi de bu demek oluyor ki yakında karım olacaksın Hüma Akşın Ahıskalı." Çenemden tutup elini dudaklarımın üzerinde gezdiyemeye başladı " Benim yani Ali Kara Bektaş'ın karısı " dudaklarıma iyice yaklaşıp fisildamaya devam etti. " Sadece benim " o kadar yakındık ki çok fazla utanmıştım kara da yavaşça kafasını kaldırıp alnıma bir öpücük bıraktı ve dudakları alnımda konusmaya başladı

" Aşağı gel seni bekliyoruz. "

Geri çekilip odadan çıktı.

Kendimi toparlayıp dışarı ciktim merdivenin başından itibaren heryerde adam kaynıyordu korumalar yerlerini almıştı salonda da anne babam karşısında hiç görmediğim orta yasli bir adam ve başında ayakda bekleyen kara vardı. Geldiğimi görünce tüm gözler üzerime çevrildi ben ise babama bakıyordum girişe gelince eliyle durmam için işaret yaptı olduğum yerde durup göz ucuyla karaya baktım, onun gözleri ise çoktan benim üzerimdeydi. Baktığımı farkedince yavaşça yanıma geldi hicbirsey söylemeden duruyordu bende sessizce yere bakıyordum.

" Herşey konustugumuz gibi olacak degilmi menderes ? Benim aslan parçam senin kızını sevmiş eh ne yapalım karşımdaki sen bile olsan herşey usulünce olsun isterim bitanecik oğlum var sonucta. "

" Benim fikrimi biliyorsun. Kızımı böyle bir ateşe atmam. "

" Konuşturma beni menderes ! Yoksa konusayim mı ? Ne dersin ? Tüm aileni, hayatını hatta canını bile bana borçlusun unutma. "

Adam tehditvari konuşup duruyordu babam ise sadece birşeyler mirildaniyordu Allahım neyin içine düştüm ben böyle. Onları dinledikçe ne konuşmaya ne de ayakda durmaya mecalim kalmamisti son bir gayretle yanımda duran karanın ceketinin ucuna tutundum, durumumu anlamis olacakki bayilmak uzerekyen omuzlarımdan sıkıca kavradı.

Gözümü actigimda odamdaydim ve cokdan sabah olmuştu bile. Bir iki dakika neler olduğunu idrak etmeye çalıştım olanları hatırlayınca doğruca aşağı kata yöneldim. Annemle babam kahvaltı sofrasında yerini almıştı bile.

" Anne , baba dün neler oldu öyle ? "

" Bak kı- "

Babamın konuşması kapı ziliyle yarım kalmıştı Elif abla kapiya doğru kosunca bende babamdan yarım kalan cevabi almaya yöneldim.

" Evet baba seni dinliyorum dün neler oldu ? "

" Şimdi şö- "

" Ne olacak güzelim ailelerimiz de anlaştı yakında nişanimiz var. "

Evet doğru tahmin kara gelmişti ve pişkin pişkin sırıtarak yüzüme bakiyordu.

" Aaa hadi ama sana söylemediler mi alışverişe gidecegiz. Annesi yoksa haber vermedinmi prensesime yarın nişanimiz var sonuçta. "

" NE ! "

Sert bir şekilde anneme döndüm gözlerini kaçırıyordu babama baktığımda o da aynısını yapıyordu.

" Sana söylemeye çalıştığım buydu kızım yarın nişaninız var. "

" Ne demek oluyor bu hani beni onlara vermeyecektin ! "

" Onlar falan ayıp oluyor hüma bu güne bu gün müstakbel nişanlın hatta kocanım ayip oyle şeyler. "

" KARAA "

" Tamam kızma bebeğim. Elif abla bana da bı çay koy da müstakbel kaynanam ve kayınbabamla içeyim. Sevgilim de bu sırada hazırlanır. "

" Anne yaaa ! "

HÜMKAR BEĞENDİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin