sönmüs ve kül olmuş bir sigara gibiyim.
nefes aldığımı hissedemiyorum
yaşadığımı hissedemiyorum
bu mu yaşamak ?
burası gerçekçi gelmeyeli uzun zaman oldu
saatler gece 4 5 olsa dahi gözlerim daima açık.
yolumu kaybettim bulamıyorum
hayatım kayiyor avuçlarımdan tutamıyorum.
boş bakan gözlerle izliyorum sadece
sanki bir yabancıya aitmiş ve beni ilgilendirmez gibi
ellerim kendi kanıma bulaşmış çıkmıyor
kendimin katili olmuşum meğer
umutlarımı birer birer mum gibi sondurmusum
yabancilasmisim kendime
yadirgamisim
hayatım güzel bir rüya gibi gelirken bir anda kabusa dönmüş anlamamışım
