ruhumla sevdim ben seni
sakladım derinlerde
kimsenin ulaşamayacağı kuytu köşelerde
bu bilinmezlik içinde bildim seni
seni ararken kendimi kaybettim
şimdi kendimi arıyorum
oysa beni bulabilecek tek kişi senken
şimdi ölüyorum nefes alarak
gidiyorum uzaklara burada kalarak
zihnimin kapıları kapanıyor bana
keskin pençeler yarıyor ruhumu
bak ağlıyor gökyüzü
sen yağmur yağıyor sanıyorsun
gözyaşlarım ıslatıyor saçlarını
sen şemsiye açıyorsun
ben seni yaşatırken
sen beni öldürüyorsun
