gittiginde ruhumuda söktün yerinden
ayaklarına kapanıp ağlamak istedim
gitme kal diye
ne büyük gurursuzluk ama
seni istemeyen birine gitme diye yalvarmak
senden sonra hiç bir şey bana yetmedi
yüzüm güldü ama ruhum ağladı
bi sen gör istedim
Bir sen görmedin
öyle yaktın ki canımı
yaşarken ölmek neymiş öğrettin
canına kiyamayacak kadar korkak
her gün ölmeyi dileyecek kadar çaresiz
bir insan bıraktın ardında
seni sevmenin bedeli buysa
çok ağır ödüyorum
sensizligin acısını yuregimde yaşıyorum
ama sen bilme sevgili
neyi bildin ki zaten
