Zevk| gay

30

Savaş

Önümdeki telefona bakarken son dört gündür olduğu gibi mesaj gelmiş mi diye baktım. Göremediğim mesaj bildirimi içimde ağırlık yapıyordu. O kırıcı şeyleri söylerken bile benim canım anlam veremediğim bir şekilde çok yanmıştı. Yüzsüzce o yazsın ve ben yine onunla konuşmaya başlayayım diye düşünsem de, yazmıyordu.

Gece yarısına yarım saat olsa da ben hâlâ onun mesajını bekliyordum.

Onu merak ediyordum. Sadece vücudundan ibaret olmadığını çoktan kabullenmiştim. Gözlerini, yüzünü, dudaklarını, burnunu, her şeyini merak ediyordum işte. Gülümserken nasıldı? Arsızca bakarken ve sırıtırken nasıl görünüyordu?

Bunları bilememek, sesini duyamıyor olmak canımı sıkıyordu. Bedeninden etkilenmiş olsam da bu asla bununla sınırlı kalmamıştı. Arkadaşım için çaresizce ağlarken en ihtiyacım olan anda orada olması, bana sıkıca sarılması, saçlarımı okşaması ve ben uykuya dalana kadar bana sıkıca sarılması. Halimi hatrımı önemsemesi, beni düşünerek bir şeyler hazırlaması, beni asla rahatsız etmeden ilerlemesi. Ona verdiklerimle yetinip fazlasına el sürmemesi, bana da alan bırakması. Anlaşmalarımı adilce kabul etmesi...

En başındaki saçma tehdidi ve arsız sözleri dışında ne bana uyuduğumuz gece dokunmuş, sınırlarımı aşmış ne de kişisel alanımı benden izinsiz işgal etmişti. Gitmesini istemediğimde o rahatsız edici maskeye rağmen yanımda sabaha kadar kalmış ve gitmemişti.

Bilinmeyen beni ne yargılamış, ne imalar yapmış, ne fotoğraflarımı yaymış ne de bana yalan söylemişti. Onun da korkuları vardı ve kendince akıllıca olmayan bir yol seçmişti. Yine de bu yolda merkeze beni de koymuştu. Açıklarken ona karşı bir şeyler hissedersem benim de düzenimin bozulacağından endişe ettiğini anlamıştım.

O günkü konuşmalarımın sebebine bakınca aslında kendime kabul ettiremediğim hislerim yüzünden öyle adice konuşmuştum. Onun gibi bir velet benden bile olgunca endişelerini dile getirmişken benim yaptığım o anki öfkeyle ona saldırmak olmuştu.

Ve o da beni cezalandırmak ister gibi o zamandan beri yazmıyordu.

Yutkundum ve gözlerim yine ekrana kaydı. Hâlâ bir bildirim yoktu ve bu canımı sıkıyordu. En sonunda kendimi tutamayarak telefonu elime alıp mesaj bölümüne girdim.

Bu velede aşık mıydım? Bu kadar büyük bir duyguyu hissetmek için onu yeteri kadar tanımıyor olsam da şundan emindim; ben ondan deli gibi hoşlanıyordum. Artık inkarın bir anlamı yoktu.

Savaşım:
Yarın doğum günüm.

Yazıyor ibaresini gördüğümde yerimden istemsizce doğruldum.

Bilinmeyen:
Yarım saat sonra

Biliyorum

Savaşım:
Şey, kutlamak için gelir misin bu gece?

Amına koyayım niye bu kadar zor bana gel demek|

Bilinmeyen:
Sanırım, hayır

Yutkundum, bu acıtmıştı.

Savaşım:
Anladım

Bilinmeyen:
Ama sen sana göndereceğim yere gelirsen iyi olur

Savaşım:
Nasıl?

Bilinmeyen:
Doğum gününü kutlamayacak kadar soğumadı kalbim sana Savaşım

Senden önce kaç kez kutladım doğum gününü sensiz. Bu yılı ilk kez seninle kutlayacağım

Tabii sen de kabul edersen

Savaşım:
Ederim

Gelirim, nereye istersen

Bilinmeyen:
Kalbim bi dur aq|

Şey o zaman şu mahalleden on dakika uzakta bir tepe var ya inşaatın orada

Oraya gelir misin?

Savaşım:
Çıkıyorum şimdi gelirim hemen

Bilinmeyen:
Tamam o zaman

Görüşürüz?

Savaşım:
Görüşürüz velet

Sonraki bölüm kilit bölüm

Artık görelim şu bilinmeyeni

Yorum bekliyorum bu arada

Haydi Eyvallah

Insta: Fromthemonlight