yeni arkadaşlar

50 6 1
                                    

Bu olayı araştırmak zulümden başka birşey değildi hepsi birşeye yoğunlaşmış bu gizemi çözmeye çalışıyorlardı ilk şikayet efe'den geldi "ne diye boş boş kanıt bulmaya çalışıyoruz hatırlatırım biz dedektif değiliz"afra gülerken diyerleri efe'ye ölüm bakışları atıyordu afra'da fazla dayanamadı "efe haklı ona katılıyorum biz dedektif değiliz hem polis varken biz niye bununla uğraşıyoruz?" Hepsi birbirine baktı o sırada koray ayağa kalktı "Bence bu katili çok kolay bir şekilde yakalayabiliriz"afra hemen ayağa fırladı umut dolu bir gülümsemeyle "nasıl?"
Koray sırıtarak "bir yem bulucaz ve önüne atıcaz bu kadar öldürmeyi seven biri yemimizide öldürmek için gelir ve böylece onu yakalayabiliriz" "yem mi ama kimseyi böyle bir tehlikeye atamayız bile bile böyle birşeyi kimseye atamayız bu kurdun onüne kuzu atmak gibi birşey" koray kafasını salladı
"Aslında biri var ve bencede o olmalı yemimiz" fırat'ta bu sefer ayağa kalktı herkes kaşlarını çatmış ona bakıyordu "kimmiş bu öldürmeye can attığın yem?" koray bir kahkaha atarak "sen" afra yerinde taş kesilmişti "ben mi?" Afra kaşlarını çatarak koray'a doğru 1 adım attı "evet tabiki sen yani diyer güzel kızlar öleceğine sen öl" afra'nın ağzı açık kalmış gözleri anında dolmuştu fatih hemen koray'ın yanına geldi "sen ne dediğinin farkında mısın abicim kendine gel bir kıza hele hele afra'ya böyle birşeyi söyleyemezsin" koray güldü "o bir tanrıça değil fatih asıl sen kendine gel tabikide onu yem olarak katile vericez ben bu zamana kadar kimleri vardim bunu bilemezsin benim hayatımı bilmiyorsunuz bunu bilmeden konuşmayın ben ailemi koruman için çok uğraştım hatta onlar için katilin önüne ben atladım ama onları koruyamadım artık hiçbirşey umrumda değil bir kız için üzülmem asla" afra dayanamamış gözündeki yaşları tutamamıştı hepsi tek tek akmıştı gözünden "ailenle beni karıştırma aramızda çok fark var, bak koray beni bu grupta istemediğini söyleseydin bu kadar kırılmazdım...bu kadar üzülmezdim... o zaman giderdim ama mutlu ol koray artık bu gruptan değilim artık yine kendini atarsın katilin önüne" afra gözündeki yaşlarla çıktı o sınıftan tam yeni arkadaşlarım var demişti kendine ama yine hüsrana uğramıştı eee peki şimdi ne yapıcaktı bir katil vardı katil afra'yı tanıyordu ve kurbanlarını okudan özenle seçiyordu afra hızla merdivenden inerken arkadan bir ses duydu "merak etme güzelim senin sırana daha çok var" bu kalın sen kime aitti dur bir dakika, katil bu ses çocuklardan birine ait değildi ve geriye bir kişi kalıyordu ve o kişi malesef katildi

Ay'ın kızı afraHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin